Op 7 augustus 2024 vond in het Palazzo Piacentini in Rome een belangrijke 'tavolo automotive' plaats, georganiseerd door het ministerie van Ondernemen en Made in Italy (MIMIT) en voorgezeten door minister Adolfo Urso. Deze cruciale bijeenkomst bracht de belangrijkste spelers in de Italiaanse automobielsector samen, waaronder Stellantis, vakbonden en vertegenwoordigers van de betrokken regio's. Het doel was om de toekomst van de Italiaanse auto-industrie in kaart te brengen, staat voor een reeks ongekende uitdagingen.
Gemengde resultaten voor stimuleringsmaatregelen van de overheid
Minister Urso maakte eerst de balans op van de stimuleringsmaatregelen die in juni werden ingevoerd om de binnenlandse autoproductie te ondersteunen. Sommige doelstellingen zijn bereikt, zoals de vernieuwing van het wagenpark, waarbij 83 % van de aangekochte voertuigen van de sloopregeling konden profiteren, maar andere niet. De minister gaf toe dat de ecologische stimuleringsmaatregelen niet het gewenste effect hadden gehad op het verhogen van de productie in Italië. Als reactie op deze situatie, een nieuw driejarig stimuleringsplan wordt overwogen750 miljoen tegen 2025 en 1 miljard euro per jaar van 2026 tot 2030. Het plan is erop gericht om prioriteit te geven aan productie met een hoog gehalte aan Europese componenten, om zo een duurzamere productie te garanderen in lijn met de Europese prioriteiten.
Stellantis klaar om gesprekken te heropenen na de zomer
Wat Stellantis betreft, bood de bijeenkomst de gelegenheid om de situatie in de Italiaanse productievestigingen te bespreken, en in het bijzonder de situatie van Stellantis in Italië.r de Termoli-fabriek, waarvan de toekomst onzeker blijft als gevolg van vertragingen in de geplande investering voor de oprichting van een gigafabriek door de ACC joint venture. Minister Urso benadrukte het strategische belang van deze investeringen voor de lokale economie en de noodzaak om een concurrerende productie in Italië te behouden.
Giuseppe Manca en Daniela Poggio, vertegenwoordigers van Stellantis, zeiden dat de Groep bereid was om de besprekingen na het zomerreces te heropenen, in september. Het doel is om het industrieplan te actualiseren in lijn met het nieuwe Europese beleid voor energietransitie en de realiteit van de automobielmarkt. Deze aankondiging wordt gezien als een opening voor een constructieve dialoog tussen de regering en Stellantis, hoewel er nog steeds meningsverschillen bestaan.
De redding van Magneti Marelli en de komst van Dongfeng
Naast de besprekingen over stimuleringsmaatregelen kondigde minister Urso ook het volgende aan de succesvolle redding van de Magneti Marelli fabriek aan Crevalcore, een succes dat werd behaald dankzij nauwe samenwerking tussen alle belanghebbenden. Deze redding maakt deel uit van een reeks overheidsinterventies gericht op het behoud van industriële banen in Italië.
De minister bevestigde ook dat besprekingen aan de gang waren voor de vestiging van nieuwe automobielbedrijven in Italië, in het bijzonder met de Chinese autofabrikant Dongfeng. Een technische missie naar China is gepland voor eind augustus om nieuwe industriële samenwerkingen te verkennen, met name op het gebied van hybride technologie en elektrische mobiliteit.
Vakbonden bezorgd over onzekere toekomst
De vakbonden van hun kant uitten hun bezorgdheid over de huidige situatie. Rocco Palombella, algemeen secretaris van Uilm, verklaarde dat "deze tavolo andere twijfels en zorgen heeft opgeroepen" en benadrukte dat een duidelijke breuk tussen de regering en Stellantis. Hij benadrukte ook de noodzaak om de gesprekken met Stellantis te hervatten om de toekomst van de duizenden werknemers in de sector in Italië te garanderen.
Ferdinando Uliano, van Fim-Cisl, riep op tot een meer inclusief industrieel beleid, terwijl Michele De Palma, van Fiom-Cgil, opriep tot een strategisch en buitengewoon plan voor de Italiaanse auto-industrie, waarbij hij het belang van innovatie en een rechtvaardige overgang voor werknemers benadrukte.
Een Europese bijeenkomst in het verschiet
Tot slot kondigde minister Urso het volgende aan Een Europese bijeenkomst gepland voor november om de invoering van heffingen op auto's geproduceerd in Chinaeen onderwerp dat grote gevolgen kan hebben voor de auto-industrie in Italië. Dit initiatief maakt deel uit van een bredere strategie om de Europese productie te beschermen tegen Chinese concurrentie.
Dutch 
French 
English 
Italian 
Spanish 
Portuguese 
German 
Japanese 
Turkish
Aan het einde van de jaren 80 werden er 2 miljoen auto's geproduceerd in Italië. Italië was de 3de grootste producent in Europa met 23% productie, net na Frankrijk. Vandaag is Italië goed voor slechts 3% van de Europese productie. Spanje, waarmee Italië vergelijkbaar is en dat geen nationale fabrikant heeft, is goed voor 17%... Om terug te keren naar hetzelfde productieniveau zouden miljarden geïnvesteerd moeten worden. In het verleden heeft de Italiaanse staat de familie Agnelli veel gunsten verleend: hij gaf toestemming voor de overname van Alfa en Lancia, waardoor Fiat een monopoliepositie kreeg op het schiereiland. Ze subsidieerde de oprichting van fabrieken in het zuiden. Ze gaven belastingvoordelen ter waarde van miljarden. Het resultaat na 40 jaar: geen productie meer in Italië, geen hoofdkantoren meer, geen belasting meer betaald in Italië. Lancia is dood, Alfa is stervende, Maserati staat te koop. Ik denk aan de Italianen, ze moeten waardig kunnen werken, en als het de Chinezen zijn die hen werk geven, laten we het dan snel doen. Er valt niet veel te bespreken met Stellantis, behalve weten welke productielocatie beschikbaar is voor andere dynamische en serieuze fabrikanten.
Persoonlijk ben ik het niet eens met alles wat je zegt, ook al klopt er wel iets van. ik denk dat de Italiaanse regering oplossingen moet vinden voor de merken die het niet goed doen! ze moeten oplossingen vinden met Stellantis! naar mijn mening moeten we de Chinezen vermijden en de eindconsument moet beseffen dat ze auto's moeten kopen die in Europa zijn gebouwd! ik ben woedend als ik Chinese MG's zie in de handen van Europeanen! ze geven hun geld liever aan de Chinezen dan aan Europeanen! dan klagen ze!
De ronde tafel had 20 jaar geleden al gehouden moeten worden. Vandaag valt er bijna niets meer te redden. En als Italiaan heb ik er geen problemen mee om in China, Amerika of waar dan ook te kopen. Het is onaanvaardbaar om economisch patriottisme te tonen wanneer mijn land zo goed als van de kaart is geveegd van algemene autofabrikanten. Degenen die de beslissingen hebben genomen om duizenden gezinnen in de kou te laten staan, moeten verwachten dat diezelfde mensen hen de rug toekeren. In het zuiden van Italië zijn veel nieuwe auto's van DR, GM of Lynk & co. Eerst en vooral zijn ze betaalbaar voor de mensen in het zuiden (onder andere voor de werklozen in Stellantis...), ze zijn mooi en ze zijn hoogwaardig afgewerkt. Meer heb je niet nodig.