
Een paar dagen geleden onthuld, de nieuwe Ferrari 849 Testarossa is nu al het gesprek van de dag. Als opvolger van de SF90 neemt hij een legendarische naam over uit de geschiedenis van Maranello: Testarossa. Wanneer deze naam wordt genoemd, roept de collectieve verbeelding onmiddellijk een uniek, iconisch, bijna sculpturaal ontwerp op. En dat is precies waar het debat begint.
Ferrari stelt prestaties boven stijl

Net als bij de recente Ferrari F80De indruk is dat de Italiaanse fabrikant aërodynamische efficiëntie en prestaties boven visuele identiteit heeft gesteld. Ferrari maakt geen geheim van zijn prioriteiten. Het merk legt uit dat het de SF90 Stradale als benchmark heeft genomen, met als doel het vermogen, de grip op de banden, het reactievermogen, de remefficiëntie en de ontwikkeling van elektronische systemen te verbeteren.
De cijfers spreken voor zich:
- +3 % zijdelingse prestaties vergeleken met de SF90 Stradale,
- -35 % op het gewicht van wegveren,
- -10 % rol voor betere lichaamsbeheersing,
- geoptimaliseerde acceleratie in de lengterichting dankzij de gewicht/vermogensverhouding en de motorkalibratie.
Het resultaat is dat de 849 Testarossa een kolossale 1.050 pk heeft, zonder dat dit ten koste gaat van het reactievermogen bij lage toerentallen. Een technologische prestatie, dat zeker, maar wel een die de vraag oproept: waar is de stilistische ziel van de Testarossa gebleven?
Een nakomeling met een moeilijk te lezen ontwerp

Ferrari claimt dat de voorkant van de auto volumes heeft die geïnspireerd zijn op de Ferrari-geometrie van weleer, terwijl de achterkant wordt gedomineerd door een dubbele staart die doet denken aan de 512 S. Maar voor veel liefhebbers is het moeilijk om dit te zien als een echte afstammeling van de Testarossa. Het onmiddellijk herkenbare karakter van het origineel, met zijn beroemde kieuwen aan de zijkant, lijkt afwezig in deze moderne herinterpretatie.
Onafhankelijke ontwerpers laten los
Met dit in gedachten hadden een aantal ontwerpers er plezier in om de 849 Testarossa opnieuw te bekijken. Onder hen viel Jonsibal op. Ook hij betreurt het ontbreken van een duidelijke verwijzing naar de originele Testarossa. "Het exterieurontwerp van de nieuwe Ferrari 849 Testarossa lijkt erg onderscheidend. Maar het was het Testarossa-gedeelte van de naam dat mijn aandacht trok. Ik zocht naar hints naar het originele ontwerp, maar niets," legt hij uit.

Zijn idee was om het meest emblematische kenmerk van de Testarossa toe te voegen, de kieuwen aan de zijkant. Het resultaat is een auto die meteen herkenbaarder is. Jonsibal heeft ook de neus iets vereenvoudigd en het profiel verfijnd, zonder de koplampen aan te raken. Het resultaat? Een Ferrari die eindelijk de geest van de Testarossa oproept, met toegevoegde visuele charme.


Maar ten koste van de efficiëntie?
De grote vraag blijft: zullen deze esthetisch aantrekkelijkere aanpassingen geen negatieve invloed hebben op de aerodynamische efficiëntie, die zo cruciaal is voor een auto met dit vermogen? Dit is het dilemma van Ferrari. Tussen stilistisch erfgoed en absolute prestaties heeft het merk duidelijk gekozen voor het laatste. De 849 Testarossa zal ongetwijfeld een uitzonderlijke supercar blijven, maar het design zal mensen blijven verdelen. In een tijd waarin we nog steeds dromen van tijdloze lijnen, herinnert Ferrari ons eraan dat zijn prioriteiten ergens anders liggen: records breken, met het risico dat het ten koste gaat van een beetje visuele magie.
Het probleem met deze auto is dat iedereen zich concentreert op de naam 'Testarossa' en zoekt naar verwijzingen naar de berlinetta uit 1984.
De 849 is geïnspireerd op andere legendarische auto's van het merk, met name de auto's die werden gebruikt in wedstrijden (330 P3, P4 en... 250 Testa Rossa).
5 regels in reliëf op de zijkant en "zo ziet ze er beter uit"?
Het is de dood van ons beroep als ontwerpers voor degenen die denken dat ze dat zijn!
Het is duidelijk dat het aanraken van de graal altijd problemen oplevert...Laten we niet vergeten dat de eerste 'rode koppen' ...in verwijzing naar de cilinderkopdeksels....dateren uit de jaren vijftig.....maar, dat is, als gloednieuwe vijftigste verjaardag....de 1984 Testa moet het enige emblematische model blijven en Schande over deze 'holding' ...die het imago van de Cavalino !!!! verpest.
Hätte man nicht über die Begleitgahrzeuge,
Die offensichtlich den Tankstopp, und auch die Videos organisierten, an den Ferrari-Piloten kommen können, da mindestens ein
Kennzeichen, in dem hier gezeigten YouTube Film gut lesbar war.
Alles in lijn met Zafira500.
In feite is de Testarossa naar mijn mening een eerbetoon aan de lijn van 'superberlinettes' uit de jaren 70 en 89, zoals de BB (waar de 849 meer op lijkt) en de Testarossa, zoals de SF90 en daarna de 849 dat nu zijn. In zekere zin is het een teken van de familiegeest.
In dezelfde geest knipoogde de 812 Superfast naar de prestigieuze lijn van Superfast-auto's, de zeer kleine en zeer luxueuze serie grote V12 GT's met voorwielaandrijving van eind jaren '50 tot halverwege de jaren '60. En toch nam de 812 geen stilistische elementen over van zijn illustere voorgangers. Het was gewoon de geest.
Tegelijkertijd heeft Ferrari nooit aan neo-retro gedaan. Dat is maar goed ook. Als je ziet wat Lamborghini aandurfde met de remake (een ander woord is er niet voor) van de Miura en Countach, of in mindere mate Aston met de revival van de AM V8 (die uit de jaren 70/80), kun je gerust zijn dat Ferrari het adagium van de Commendatore respecteert dat de beste Ferrari de volgende is. Altijd beter (qua prestaties dan) en vooral geen weg terug.
Zolang de tuimelkappen rood zijn, is wat we verwachten van een auto als deze dat hij bovenaan de lijst staat en alle andere merken overtreft, de auto uit 1959 was uniek, net als de auto uit de jaren 80, dus waarom altijd 'refair' of 'a la manière de' willen zijn? Wat we vooral verwachten is uitmuntendheid, niet kopiëren en plakken, of zo'n en zo'n model verknippen om een nieuwe te maken, het belangrijkste is dat hij zich onderscheidt van alle anderen!
Ik vind het echt prachtig niets toe te voegen of te verwijderen auto van uitzondering zoals gewoonlijk is het noodzakelijk om te leven in de tijd die men heeft in de wereld van de technologie van de prestaties van het voorschot zeker minder esthetische hoewel ik vind het erg mooi Maar de smaken en de kleuren zoals men zegt!
Una Ferrari dovrebbe essere la massima espressione in tutto, senza compromessi o rinunce, avrei preferito andasse 20 km orari in meno ma, essendo bellissima.
テスタロッサと聞いて心が躍り、同時にドアパネルに複数のスリットがついたイメージは、確かに浮かんだよ。
だけど添付されているイメージ画を見て採用しなかったことは正しかったと言える。
まったくナンセンスだ。
でも、1984年の180°V型エンジンのベルリネッタは、あまりにも我々の心に深く残っているから、しょうがないことかも。
自分はそれをマイアミバイスで初めて見て激しい感動しかなかったよ。
En mi opinión personal si, se ha dejado detrás el diseño en busca de prestaciones. Het is niet nodig dat de nieuwe Testarrosa lijkt op die uit de jaren 80, zoals Ferrari zegt, het is niet nodig om een term te gebruiken uit het verleden, maar we hebben ons wel vergist in de 12cilindri... Er verandert iets in de ontwerpen van Ferrari en niet zo goed... Sinds de SP3 Daytona heb ik een auto die me in zijn geheel bevalt, en dat is ernstig wanneer we de beestachtige (maar onpersoonlijke) F80 en de polémico Testarrosa bekijken.