Een paar dagen geleden onthuld, de nieuwe Ferrari 849 Testarossa is nu al het gesprek van de dag. Als opvolger van de SF90 neemt hij een legendarische naam over uit de geschiedenis van Maranello: Testarossa. Wanneer deze naam wordt genoemd, roept de collectieve verbeelding onmiddellijk een uniek, iconisch, bijna sculpturaal ontwerp op. En dat is precies waar het debat begint.
Ferrari stelt prestaties boven stijl
Net als bij de recente Ferrari F80De indruk is dat de Italiaanse fabrikant aërodynamische efficiëntie en prestaties boven visuele identiteit heeft gesteld. Ferrari maakt geen geheim van zijn prioriteiten. Het merk legt uit dat het de SF90 Stradale als benchmark heeft genomen, met als doel het vermogen, de grip op de banden, het reactievermogen, de remefficiëntie en de ontwikkeling van elektronische systemen te verbeteren.
De cijfers spreken voor zich:
- +3 % zijdelingse prestaties vergeleken met de SF90 Stradale,
- -35 % op het gewicht van wegveren,
- -10 % rol voor betere lichaamsbeheersing,
- geoptimaliseerde acceleratie in de lengterichting dankzij de gewicht/vermogensverhouding en de motorkalibratie.
Het resultaat is dat de 849 Testarossa een kolossale 1.050 pk heeft, zonder dat dit ten koste gaat van het reactievermogen bij lage toerentallen. Een technologische prestatie, dat zeker, maar wel een die de vraag oproept: waar is de stilistische ziel van de Testarossa gebleven?
Een nakomeling met een moeilijk te lezen ontwerp
Ferrari claimt dat de voorkant van de auto volumes heeft die geïnspireerd zijn op de Ferrari-geometrie van weleer, terwijl de achterkant wordt gedomineerd door een dubbele staart die doet denken aan de 512 S. Maar voor veel liefhebbers is het moeilijk om dit te zien als een echte afstammeling van de Testarossa. Het onmiddellijk herkenbare karakter van het origineel, met zijn beroemde kieuwen aan de zijkant, lijkt afwezig in deze moderne herinterpretatie.
Onafhankelijke ontwerpers laten los
Met dit in gedachten hadden een aantal ontwerpers er plezier in om de 849 Testarossa opnieuw te bekijken. Onder hen viel Jonsibal op. Ook hij betreurt het ontbreken van een duidelijke verwijzing naar de originele Testarossa. "Het exterieurontwerp van de nieuwe Ferrari 849 Testarossa lijkt erg onderscheidend. Maar het was het Testarossa-gedeelte van de naam dat mijn aandacht trok. Ik zocht naar hints naar het originele ontwerp, maar niets," legt hij uit.
Zijn idee was om het meest emblematische kenmerk van de Testarossa toe te voegen, de kieuwen aan de zijkant. Het resultaat is een auto die meteen herkenbaarder is. Jonsibal heeft ook de neus iets vereenvoudigd en het profiel verfijnd, zonder de koplampen aan te raken. Het resultaat? Een Ferrari die eindelijk de geest van de Testarossa oproept, met toegevoegde visuele charme.
Maar ten koste van de efficiëntie?
De grote vraag blijft: zullen deze esthetisch aantrekkelijkere aanpassingen geen negatieve invloed hebben op de aerodynamische efficiëntie, die zo cruciaal is voor een auto met dit vermogen? Dit is het dilemma van Ferrari. Tussen stilistisch erfgoed en absolute prestaties heeft het merk duidelijk gekozen voor het laatste. De 849 Testarossa zal ongetwijfeld een uitzonderlijke supercar blijven, maar het design zal mensen blijven verdelen. In een tijd waarin we nog steeds dromen van tijdloze lijnen, herinnert Ferrari ons eraan dat zijn prioriteiten ergens anders liggen: records breken, met het risico dat het ten koste gaat van een beetje visuele magie.
Dutch 
French 
English 
Italian 
Spanish 
Portuguese 
German 
Japanese 
Turkish