
Aan het einde van de jaren '60, in een tijd waarin de Italiaanse auto-industrie een gouden eeuw van design en concurrentie beleefde, besloot een jonge stylist met de naam Giorgetto Giugiaro voor zichzelf te beginnen. In 1968 richtte hij Italdesign op, een ontwerpbureau dat de moderne auto opnieuw zou definiëren. Zijn eerste grote project onder deze nieuwe vlag? A Alfa Romeo Gedurfd, futuristisch, bijna onwerkelijk: de Alfa Romeo Iguana.

De slang wordt een hagedis
De Iguana werd voor het eerst gepresenteerd op de Autosalon van Monza en daarna officieel op de Autosalon van Turijn in 1969. Het was een conceptcar gebaseerd op de Alfa Romeo 33 Stradale, een van de meest exclusieve en spectaculaire sportwagens die het merk ooit produceerde au Biscione. Giugiaro nam chassisnummer 750.33.116 van deze beschaafde racewagen, de Tipo 33/2 Stradale, en transformeerde hem in een rollend concept. Een model dat vandaag tussen de 1 en 2 miljoen euro opbrengt (prijzen op recente veilingen).


Onder zijn katachtige uiterlijk huist in de Iguana een 2,0-liter aluminium V8 die rechtstreeks afkomstig is uit de racerij. Een motor van 230 pk bij 8.000 t/min die deze ultralichte coupé van 700 kg naar snelheden van meer dan 260 km/u kon brengen. Later werd dit blok omwille van de betrouwbaarheid vervangen door de 2,6-liter V8 van de toekomstige Alfa Montreal, die nog steeds 200 pk leverde. Hij was gekoppeld aan een Colotti zesversnellingsbak, een zeldzaamheid in die tijd.

Futuristisch ontwerp
Visueel lijkt de Alfa Romeo Iguana, onthuld in 1969, op een kruising tussen een Lamborghini uit de jaren 70 en een DeLorean uit de jaren 80. Giugiaro durft hier hoekige, strakke lijnen te gebruiken die altijd in balans zijn. Hier durft Giugiaro hoekige, strakke lijnen te gebruiken die altijd in balans zijn. De glasvezel carrosserie is geschilderd in een glinsterend metallic grijs, terwijl het dak en de stijlen zijn bedekt met geborsteld metaal, een effect dat Giugiaro later zou hergebruiken op de DMC DeLorean uit 1981.


Aan boord heerst een minimalistische, bijna industriële sfeer. De metalen oppervlakken en het natuurlijke licht dat door het glazen dak naar binnen valt, geven de Iguana een futuristische uitstraling.

Een invloedrijk concept
Hoewel de Alfa Romeo Iguana uniek blijft, heeft hij een blijvende stempel gedrukt op de geschiedenis van het autodesign. Zijn lage profiel, onder de motorkap doorlopende voorruit en geïntegreerde vleugels vormden de directe inspiratie voor legendarische modellen als de Maserati Bora (1971), de Maserati Merak (1972) en zelfs enkele Ferrari's ontworpen door Pininfarina.



Dit concept was al een voorbode van de visuele taal van de jaren 1970, met gedurfde glazen oppervlakken en zichtbare structuren. Met zijn elektrisch verstelbare spoiler, wrap-around ramen en chromen stijlen combineerde de Iguana prestaties en sciencefiction ver voor zijn tijd.
Vandaag de dag staat het enige exemplaar van de Alfa Romeo Iguana in het Museo Storico Alfa Romeo, een bewijs van een tijdperk waarin Italiaans design alles durfde. Het concept kwam nooit verder dan het prototypestadium, maar het hielp de moderne visie van de Italiaanse sportcoupé vorm te geven: licht, sculpturaal en technologisch geavanceerd.