F1: Ferrari SF-25 vs McLaren MCL39, uit gegevens blijkt welke auto sneller is

De voorseizoenstests in Bahrein zorgden voor een zekere verwarring rond de nieuwe Ferrari SF-25. Sommige waarnemers vonden haar "onhandig" en "instabiel" en plaatsten haar meteen als de "vierde kracht" in het raster. Echter, eenF1-coureur onthulde dat Ferrari zijn spel goed verborgen had gehouden. En inderdaad, vanaf de allereerste testdag in Melbourne lieten de rondetijden en vooral de telemetrie van de tweede vrije training (FP2) een heel ander beeld zien: de Scuderia Ferrari is goed en wel in de wedstrijd tegen de McLaren MCL39, en zelfs heel dichtbij, met slechts een tiende van een seconde verschil op de snelste ronden.

Een andere hiërarchie dan in Bahrein

De tests F1 in Bahrein suggereerde dat McLaren een licht voordeel had, ondersteund door overtuigende prestaties op het gebied van pure snelheid en aerodynamisch pakketbeheer. Maar in Melbourne maakte Ferrari korte metten met enkele twijfels. De ingenieurs in Maranello, die hadden toegegeven dat ze aan sandbagging deden (rijden met hoge brandstofbelastingen of extra ballast om het ware potentieel van de auto te maskeren), twijfelden geen moment, lijken de mogelijkheden van de SF-25 nu transparanter in te zetten.

Twee aerodynamische filosofieën

Naar verluidt hebben Ferrari en McLaren in Melbourne voor een iets andere aerodynamische aanpak gekozen. Terwijl de SF-25 het circuit op ging met een meer beladen configuratie, koos de MCL39 voor een set-up die meer gericht was op topsnelheid.

Dit aerodynamische verschil was duidelijk in de eerste twee sectoren van het Albert Park-circuit, waar Charles Leclerc een lichte voorsprong nam op Oscar Piastri. Tijdens de remfases toonde de Ferrari zich bijzonder op zijn gemak, zoals blijkt uit bocht 3, waar Leclerc zijn remmen indrukwekkend wist te vertragen.

Nog een voordeel van Ferrari: acceleratie

In het algemeen benadrukt de telemetrie het hoge acceleratievermogen van de SF-25.. Zowel bij het uitkomen van langzame bochten als bochten met een gemiddelde snelheid lijkt de tractie van de Italiaanse eenzitter een serieus voordeel te bieden. Leclerc kan een hogere snelheid aanhouden bij het ingaan van de bocht terwijl hij de achterkant van de auto onder controle houdt, wat de stabiliteit van het chassis in tussenliggende bochten aantoont.

Maar niet alles is perfect bij Ferrari. In de snelle opeenvolging van bochten 11-12 vertoonde de auto een stall in de achterkant, zichtbaar door negatieve acceleratiepieken. De stabiliteit van de achterkant moet nog worden verfijnd.

Uiteindelijk komt het verschil tussen de twee eenzitters op heel weinig neer, met een tijdsverschil van amper een tiende van een seconde. In Melbourne liet Ferrari zien dat het solide is bij het remmen en formidabel bij het accelereren. De SF-25 nadert een McLaren die als favoriet wordt beschouwd.