
Terwijl de Italiaanse regering en Stellantis De situatie in de fabriek in Termoli alleen al symboliseert de geleidelijke terugtrekking van het autoconcern uit Italië. Terwijl Frankrijk aan het werven is voor zijn ACC Gigafactory, sluiten in Italië productielijnen, verdwijnen banen en heerst er stilte.
Een "kroniek van een aangekondigde dood".
Dit is hoe Stefania Fantauzzi, nationaal afgevaardigde voor de vakbond USB, beschrijft wat er momenteel gebeurt in de Stellantis fabriek in Termoli. Voor de camera hekelt ze de geplande ontmanteling van de productie, die al jaren aan de gang is. Het uiteindelijke slachtoffer: de productielijn voor de FIRE 16-kleppenmotor, die binnenkort zal worden stilgelegd. Erger nog, er is een solidariteitscontract gepland voor de komende herfst, wat gevolgen zou kunnen hebben voor de hele site.
Voor USB is deze situatie niet nieuw of verrassend. De vakbond beweert al op 14 februari 2023, aan de eerste overlegtafel met Stellantis, aan de bel te hebben getrokken, waaraan alle vakbondscentra deelnamen. "We planden alles. En we zeiden het, vaak tegen de algemene onverschilligheid", herinnert Fantauzzi zich, wijzend met de vinger naar de politici, de vakbonden die hadden ondertekend en de werknemers zelf, die niet op tijd hadden gereageerd.
Een spook Gigafactory
Centraal in het debat staat de beroemde Gigafactory die is beloofd voor Termoli en die de industriële verliezen moet compenseren die gepaard gaan met de geleidelijke afschaffing van fossiele brandstoffen. Maar voorlopig blijft deze fabriek zonder precies tijdschema, zonder concrete aanwervingen, zonder opgestarte productie. Ondertussen sluiten de productiefabrieken één voor één hun deuren.
Ondertussen is in Frankrijk de enige operationele Gigafactory van het ACC consortium (waarvan Stellantis aandeelhouder is) actief aan het rekruteren, met tientallen vacatures die onmiddellijk beschikbaar zijn. Investeringen, opleidingen, ultramoderne apparatuur... alles wat Termoli node mist.
Een vergeten site, opkomende woede
Tijdens een persconferentie in de Cala Sveva Beach Club op zaterdag 17 mei hebben de vakbonden Fim-Cisl, Uilm, Fismic en UglM het massale vertrek, de sluiting van de afdelingen en de stopzetting van de projecten veroordeeld. In Termoli zullen 200 werknemers de fabriek verlaten tussen nu en 30 september, wat neerkomt op ongeveer 10 % van het personeelsbestand. Deze cijfers zijn vergelijkbaar met die in Melfi en Mirafiori, maar ze brengen de nationale leiders nauwelijks in beweging.
"Als het om Termoli gaat, lijkt de aandacht verslapt, alsof het alleen gaat om degenen die hier wonen. Dit is onaanvaardbaar", benadrukken de lokale vakbonden.
Wachten op een geloofwaardig plan
Aan de kant van de overheid zijn er steeds meer aankondigingen. De CEO van Stellantis Europe, Jean-Phiilippe Imparato, bevestigde onlangs zijn engagement om een "Italië-plan" te ontwikkelen. Maar er is nog geen datum vastgesteld. Erger nog, volgens bepaalde bronnen is er geen concreet antwoord gegeven op het verzoek van de nationale vakbonden voor een spoedvergadering over de kwestie Termoli/ACC.
Gedurende deze tijd staan de productielijnen stil. Machines worden verplaatst. Werknemers tellen hun dagen. En velen rekenen eerder op een ontslagvergoeding dan op een toekomst in de lokale industrie.
Elkann is verantwoordelijk, hij kende de gevolgen, hij wist precies wat hij deed toen hij de sleutels overhandigde aan de familie Peugeot, die ook Tavares en zijn bende als hun rechterhand hadden.
Werknemers in het ongewisse laten is letterlijk een schande van de kant van Stellantis... Het gebrek aan reactie van nationale politici spreekt ook boekdelen.
Dat is toch een Italiaanse grap? Je moet een jaar of tien teruggaan naar de tijd dat FCA Fiat bijvoorbeeld de Punto niet vernieuwde om te zien dat vooral de Italiaanse aandeelhouders zichzelf in de voet schoten. De familie Peugeot trok zich terug uit Stellantis!
Ze hebben zich niet teruggetrokken en tot op heden hebben ze niets gedaan. Ze hebben gewoon gezegd dat ze niet langer een belang willen nemen in Stellantis (aangezien ze toch al een tijdje niets meer om auto's geven).
Is Tavares Italiaans? Hij was het die de beslissing nam om de Gigafabriek in Termoli - en in Kaiserslautern - tegen te houden en de toorn van de Italiaanse autoriteiten over zich af te roepen.
En zo niet, is de ondergang van DS en Citroën en de kwaliteits- en betrouwbaarheidsproblemen bij ex-PSA dan ook een Italiaanse farce?
De Peugeots hebben zich niet teruggetrokken uit Stellantis, ze maken gewoon niet langer gebruik van hun recht om een belang in de groep te verwerven en diversifiëren hun portefeuille... zoals de familie Agnelli.
Tavares sprong toen de bestuurders van de familie Agnelli dat besloten, en Elkann heeft nu de leiding. Ik weet zeker dat zodra de opvolging is geregeld met hun moeder (d.w.z. een transactie) het Exor zal zijn die aandelen terugkoopt.
Een juweel van de Italiaanse industrie stilleggen om voorrang te geven aan de Fransen met hun verrotte motoren, hoe lang blijft hij nog buigen voor de Fransen, Elkhann?
Exor blijft de referentieaandeelhouder van de Groep. De familie Peugeot heeft niet de middelen om haar belang te vergroten; het is de familie Agnelli die hierover beslist.