
Het is het officiële einde van een ambitieus project dat bijna vijftien jaar geleden van start ging: de rechtbank in Changsha, provincie Hunan, heeft de joint venture Gac-Fiat Chrysler failliet verklaard, waarmee definitief een einde is gekomen aan de industriële aanwezigheid van Gac-Fiat Chrysler. Stellantis via deze entiteit in China.
Deze joint venture werd in 2011 opgericht onder leiding van Sergio Marchionne, Fiat Chrysler in staat moest stellen om samen met de Chinese gigant GAC Group de grootste automarkt ter wereld te veroveren. Destijds waren de ambities enorm: 17 miljard yuan aan investeringen (ongeveer 2,3 miljard euro), twee fabrieken in Guangzhou en Changsha, een capaciteit van 300.000 voertuigen per jaar en een assortiment dat is afgestemd op de lokale smaak, waaronder Jeep Renegade, Compass, Cherokee en de Fiat Viaggio en Ottimo.
Maar na een piek in de verkoop in 2017 (meer dan 200.000 stuks) ging het snel bergafwaarts. Niet in staat om de Chinese markt bij te houden, gedomineerd door nieuwe technologieën en geëlektrificeerde voertuigen, Gac-FCA is zich blijven richten op verbrandingsmodellen die steeds onaantrekkelijker worden voor Chinese consumenten.
In 2022 ging het bedrijf een herstructureringsproces in. Sindsdien is er geen poging gedaan om activa te verkopen: vijf openbare veilingen zijn leeg gebleven, ondanks de verkoop van grond, apparatuur en twee fabrieken. Het resultaat: schulden van meer dan 8,1 miljard yuan (ongeveer 1,1 miljard dollar), waaronder 4 miljard dollar aan onbetwiste schulden, tegenover activa die worden geschat op slechts 1,9 miljard dollar. Bij gebrek aan een akkoord met de schuldeisers verklaarde de rechtbank het bedrijf failliet.
Deze mislukking symboliseert ook het onvermogen van Stellantis, net als andere westerse fabrikanten, om zich aan te passen aan China's elektrische revolutie, geleid door ultraconcurrerende lokale merken. Het omzetten van locaties van fossiele brandstoffen naar elektrische stroom zou kolossale investeringen hebben gevergd die geen enkele investeerder bereid was te doen.
De geopolitieke context en de verslechterde relaties tussen Stellantis en GAC hebben de zaak er niet beter op gemaakt. Na de fusie tussen FCA en PSA probeerde Carlos Tavares de controle over de joint venture terug te krijgen, maar GAC verzette zich daartegen en hekelde wat het zag als ondeugdelijk bestuur en een regelgevingsklimaat dat ongunstig was voor buitenlandse groepen.
Met dit faillissement heeft Stellantis definitief de bladzijde omgeslagen van een deel van de Aziatische strategie die hij van Marchionne had geërfd. Een pagina vol symbolen... en een miljard dollar aan verplichtingen om weg te vegen.