Bijna een jaar geleden kopte de krant: " Donderslag bij heldere hemel: Carlos Tavares heeft ontslag genomen ". Een jaar later heeft de voormalige baas van het Frans-Italiaans-Amerikaanse autoconcern zijn stilzwijgen doorbroken. In een lang interview met Le Point naar aanleiding van de publicatie van zijn boek Un pilote dans la tempête, Carlos Tavares onthult de waarheid over zijn plotselinge vertrek, zijn meningsverschillen met John Elkann en zijn zeer sombere visie op de industriële toekomst van Europa.
"Ik hield niet van de misselijkmakende mededeling dat ik ontslagen was".
De voormalige directeur, nu 67, sprak met journalist Olivier Ubertalli in zijn woonplaats Tomar, Portugal. Hij is altijd hyperactief geweest en verdeelt zijn tijd nu tussen het restaureren van klassieke auto's, het beheren van hotels en het prepareren van raceauto's.
Maar in zijn toespraak blijft de bitterheid.
"Op een avond in december, toen ik op het circuit van Estoril was, belde John Elkann me op en zei dat hij het vertrouwen in mij had verloren. Vertrouwen is tweerichtingsverkeer. Ik was daar om een gevalideerd plan uit te voeren en ik kreeg te horen: nee, je moet tijd rekken en teruggaan naar de pits.
Carlos Tavares houdt vol dat hij is vertrokken Stellantis uit overtuiging, niet uit dwang. Hij verwerpt de versie van een verkapt ontslag:
"Ik hield niet van de misselijkmakende mededeling dat ik ontslagen was."
Volgens hem ging het echte meningsverschil over de elektriciteitsstrategie. Terwijl sommigen in de Raad het langzamer aan wilden doen, wilde hij de overgang versnellen om "het keerpunt van de eeuw niet te missen".
Een "extreem gewelddadige" industrie
De voormalige baas van PSA en Stellantis, bekend om zijn openhartigheid en striktheid als manager, maakt geen geheim van zijn pessimistische kijk op de autosector.
"De auto-industrie is extreem gewelddadig. Ze is bezig de controle over haar lot te verliezen door externe factoren zoals tarieven, regelgeving, geopolitieke kwesties...".
Volgens Tavares zitten de huidige managers gevangen in een vicieuze cirkel tussen regelgevers, investeerders en de publieke opinie. En hij gelooft dat veel getalenteerde mensen de industrie de komende jaren zullen verlaten, omdat ze genoeg hebben van een omgeving die "giftig" en "ondankbaar" is geworden. Hij voorspelt zelfs een "brutale en woeste consolidatie" van de Europese autosector, waardoor de auto een eenvoudig gebruiksvoorwerp wordt, "zoals een koelkast".
"Baas zijn is een extreem riskante baan".
Carlos Tavares is bekritiseerd omdat hij Stellantis verliet voor een geschat bedrag van €35 miljoen, maar hij staat volledig achter zijn beloning, die hij rechtvaardigt door het risiconiveau van de baan.
"Baas zijn is een extreem riskante baan. Waarom accepteren we dat een voetballer 100 miljoen per jaar verdient, maar niet dat een baas 20 miljoen verdient?
De voormalige CEO herinnert zich dat hij effectenmakelaar was voor de Franse staat en dat hij de ommekeer van PSA ziet als de terugbetaling van deze schuld aan Frankrijk. Maar vandaag de dag zegt hij te twijfelen aan het vermogen van het land om te hervormen.
"Kan Frankrijk het halen? Ik heb echt mijn twijfels. Kan het hervormen zonder geweld? Ik weet het niet zeker.
"Door succes niet langer te accepteren, leiden we tot mislukking".
In zijn boek hekelt Tavares een maatschappij die volgens hem verdienste en hard werken afwijst.
"Arm bedrijf dat niet langer accepteert dat een leidinggevende 90 % van zijn salaris geïndexeerd moet krijgen op basis van resultaten. Door succes niet langer te accepteren, leiden we tot mislukking.
Dit was een directe opmerking aan het adres van Emmanuel Macron, die openlijk kritiek had op de hoogte van zijn beloning toen hij Stellantis verliet.
Over elektrische auto's is hij net zo scherp: volgens hem heeft de Europese Unie "een grote fout gemaakt" door te snel de 100 % elektrische auto te willen opleggen en zo een boulevard te openen voor Chinese fabrikanten.
Een heldere, soms bittere kijk
Een jaar na zijn vertrek lijkt Carlos Tavares de auto-industrie niet te hebben opgegeven, maar er juist van te hebben willen leren. In zijn woorden, zijn passie voor auto's blijft, net als zijn woede over een industrie die volgens hem "is uitgeleverd aan politiek en bureaucratie". En als zijn boek de titel "Een coureur in de storm" draagt, dan is dat misschien omdat Tavares, zelfs zonder stuur, de weg blijft observeren met het oog van een coureur.
Dutch 
French 
English 
Italian 
Spanish 
Portuguese 
German 
Japanese 
Turkish
Zoals altijd heeft iedereen zijn eigen ideeën. CT is een liefhebber, maar hij lijkt te vergeten dat de 80% van de autosector in werkelijkheid gewoon een bedrijf is, net als huishoudelijke apparaten! Kijk maar naar de reden waarom DeMeo Renault heeft verlaten... hij gaat de luxe sector in waar het nog steeds niet gewoon business is.
Het probleem met het management van Tavares kan worden gezien in de productie van de C3 en Grande Panda: deze modellen zitten vol bugs en sommige zullen opnieuw moeten worden ontwikkeld om fatsoenlijke verkoopcijfers te halen. Kosten doden is vaak erg duur...
De auto is een gebruiksvoorwerp zoals alle andere, en dat is waar genoeg. De meeste bestuurders vinden het prima om in een auto rond te rijden, maar degenen die echt geïnteresseerd zijn in auto's zijn in de minderheid. Velen kopen een XXL multimediascherm met zoveel mogelijk rijhulpjes, zonder zich te bekommeren om het rijplezier.
De gedwongen mars naar elektrische voertuigen heeft goedkopere Chinese auto's bevoordeeld, maar Europa is bezig achteruit te gaan, tenminste wat de data betreft.
Tavares heeft een rampzalig record achtergelaten voor de meeste merken van Stellantis, hij zou zich moeten schamen.
Ik heb alles gelezen en... ik heb er nog steeds een hekel aan.
De man zit op een andere planeet, hij belichaamt alles wat hij aan de kaak stelt...
Een beetje zoals jij dus. Blah, blah, blah om alleen maar onwaarheden te zeggen 😉
@Hans wees alsjeblieft respectvoller anders zal ik toekomstige opmerkingen niet valideren.
Wie daarentegen voor een Alfa Romeo kiest, doet dat om specifieke redenen: een uitzonderlijke wegligging, standaard achterwielaandrijving, een lijn en stijl die deel uitmaken van een traditie, vaak getekend door prestigieuze carrosseriebouwers. En het naamplaatje op de zijkant. Dit vereist specifieke platforms en meubels, investeringen in technische oplossingen die specifiek zijn voor het merk en deelname aan competities. Voor Alfa betekent dit van oudsher Formule 1 en de DTM. Die worden allemaal methodisch vernietigd door het management.
Standaard voortstuwing. Te grappig. De duizenden fans van de alfasud groeten je. Als die er niet was geweest, had Alfa niet lang bestaan, gezien de achterwielaandrijvingsrotzooi van de jaren 70...
Wat stijl betreft... smaken en kleuren. De huidige Giulia wordt in Azië door sommige liefhebbers gewaardeerd omdat hij de Must in de Hyundai-stijl van de jaren 2000 vertegenwoordigt 🤣. Ieder zijn meug 👍🏾
Niet in staat om de fouten te herkennen van een overmaat aan puur financieel, kortetermijnbeheer, waarbij de kwaliteit van het product, de enige garantie voor de levensduur van een bedrijf, wordt verwaarloosd!
Niet in staat om de onrealistische en vooral buitensporige focus op elektrische auto's te bestrijden, een suïcidale verkiezingsideologie die de sleutels van deze industrie aan de Chinezen geeft!
En nu hebben de Italianen de teugels in handen genomen! De voorspelbare omschakeling!
Wat vinden de directeuren van PSA?...
Een gepensioneerde PEUGEOT... 35 jaar thuis!...
Ik ga advocaat van de duivel spelen, maar hij is niet verantwoordelijk voor alle problemen waar Stellantis mee kampt. Bij PSA draaide alles om winstgevendheid, bij FCA draaide alles om het uitkeren van dividend. Ten koste van winst en herinvestering. Het compleet tegenovergestelde van wat PSA deed. Mede daarom stond FCA aan de rand van de afgrond (die nog moest komen).
En het is dit beleid dat de norm is geworden vanwege het meerderheidsbelang van Exor. CT is slechts een lont. Zijn aanpak was een mislukking, maar Filosa zal dezelfde missie moeten volbrengen. Maar op een andere manier. Boven hem staat altijd Elkann.