Modena Team: een terugblik op Lamborghini's pijnlijke Formule 1-ervaring

In de jaren 1980 braken de gebroeders Mimran, de nieuwe eigenaars van het merk au Taureau, met de filosofie van Ferrucio Lamborghini: het merk zou concurreren! Een eerste project werd ontwikkeld in Groep C met de QVX, die pas in 1985 zijn opwachting maakte en daarna verdween.

In 1987 kocht Chrysler Corporation Lamborghini en wil Ferrari uitdagen op zijn favoriete terrein, de F1. Daarom leidt Daniele Audetto een nieuwe technische structuur in Bologna, Lamborghini Engineering, en heeft hij Mauro Forghieri in dienst genomen. De emblematische voormalige technisch directeur van Scuderia Ferrari, die net uit Maranello was vertrokken, kreeg de taak om een V12 met natuurlijke aanzuiging te ontwikkelen, omdat de F1 eind 1988 afstapte van turbomotoren. Deze motor dreef in 1989 de Lola Larrousse-Calmels LC 89 aan en in 1990 werd Lotus aan de lijst van klanten toegevoegd. Aguri Suzuki behaalde zelfs een podiumplaats tijdens de Grand Prix van Japan in 1990 met het team van Larrousse, dat 6e werd in het constructeurskampioenschap!

Italiaans-Mexicaanse alliantie

Maar een ander project zag het daglicht in 1990. In die tijd waren de budgetten nog niet zo astronomisch hoog als tegenwoordig en het aantal Formule 1-projecten nam toe. Veel van die projecten bleken echter nogal onbetrouwbaar. In de herfst werd een overeenkomst bereikt met een Mexicaanse zakenman, Fernando Gonzalez Luna, die beloofde om talrijke investeerders uit zijn land samen te brengen om een project te financieren voor een Mexicaans 100%-team, GLAS (Gonzalez Luna Associates), voor een bedrag van 20 miljoen dollar, met een Lamborghini-chassis en -motor.

Alles was gepland, inclusief de lancering van een jonge Mexicaanse hoop, Giovanni Aloi, die de kneepjes van het vak zou leren in de F3000 en een intensief testprogramma zou uitvoeren in 1990. Mauro Baldi, voormalig Alfa Romeo-coureur en specialist in sportprotocollen, was ook aan boord. Mauro Forghieri was duidelijk de technische leider van het project en omringde zich met getalenteerde ingenieurs, zoals Mario Tollentino, een voormalige Alfa Romeo-medewerker, die verantwoordelijk was voor het chassis. Gonzalez Luna zorgde voor de initiële financiering.

Wanneer Interpol zich ermee bemoeit

Een grootse presentatie was gepland voor de Grand Prix van Mexico in 1990, met de aanwezigheid van financiële partners en zelfs een eerste openbare rit. Lamborghini stuurde de eenzitter naar Parijs om hem vervolgens per vliegtuig te verschepen. Maar toen sloeg het noodlot toe! Een paar dagen voor het evenement verdween Gonzalez Luna in het niets. Interpol had een arrestatiebevel uitgevaardigd, wat suggereerde dat zijn activiteiten enigszins legaal waren. Twee weken later was González Luna nog steeds nergens te bekennen en was de bankrekening van het team leeg. Lamborghini verbrak alle banden met Mexico en het contract werd beëindigd. De auto en het team werden volledig eigendom van Lamborghini, dat op zoek was naar een nieuwe eigenaar voor het project.

Italianen redden

Lamborghini heeft zijn redder gevonden in Carlo Patrucco. Patrucco is een voormalig voorzitter van Fila en een prominent lid van Confindustria, de machtige Italiaanse werkgeversorganisatie. Op zijn initiatief werd een consortium van Italiaanse industriëlen bijeengebracht om het GLAS-project over te nemen en tot een goed einde te brengen.

Het team vestigde zich in Modena en heette officieel Scuderia Modena, want Lamborghini wilde zich niet volledig blootgeven... of te veel geld in de portemonnee steken. Emile Novaro en Daniele Audetto, de voorzitter van Lamborghini en de man die verantwoordelijk was voor het Formule 1-programma, deden hun uiterste best om Chrysler ervan te overtuigen een verbintenis als constructeur te financieren. Patrucco en zijn medewerkers staken hun eigen geld in de auto, in de hoop sponsors aan te trekken. In de ogen van het grote publiek, de media en de tifosis was het echter de Bull die officieel de arena betrad als constructeur!

De eerste test vond plaats in Imola in juli 1990, met Mauro Baldi aan het stuur. De eenzitter noteerde een tijd van 1'31, 4 seconden van de snelste tijd. Het rook al naar problemen. Het chassis was ontworpen voor het kleine frame van de Mexicaanse Aloi en de coureurs klaagden over het ongemak. Ondanks al deze tegenslagen was het Modena Team aanwezig in de paddock van Phoenix, Arizona, voor de opening van het seizoen 1991. De lage Lamborghini 291 was best aantrekkelijk, met een aantal originele aerodynamische kenmerken zoals driehoekige zijstijlen en schuine pontons voor de radiatoren. De livery, in verschillende tinten blauw, is een lust voor het oog en is bedekt met een aantal sponsorstickers... waaronder Grana Padano! De twee aangetrokken coureurs zijn Nicola Larini, een Italiaan met een fijn rijgevoel (die twee jaar later naam zou maken met Alfa Romeo in de DTM) en de Belg Eric Van de Poele, die een persoonlijk budget bijdraagt.

De kombuizen

Als nieuw team moest Scuderia Modena op vrijdagochtend de ondankbare taak van pre-kwalificatie ondergaan, waardoor ze het veld van 34 auto's konden verkleinen! Het was een vreselijke, onvoorbereide race waarin de laagst geklasseerde F1-auto's alles uit de kast haalden in de hoop hun weekend voort te kunnen zetten. Alleen Larini slaagde erin om door te komen, zelfs als 17e in de training. In de race eindigde de Italiaan dankzij de uitvallers 7e, net buiten de punten, en kon hij een zeer respectabel racetempo neerzetten. Een bemoedigend resultaat!

In Brazilië werden beide auto's al in de pre-kwalificatie uitgeschakeld. Op Imola ontsnapte alleen Van de Poele met zijn krachtige motor, terwijl de andere teams achteraan de grid het vaak moesten doen met een verouderde Cosworth V8. Als 17e op de grid legde hij een zeer behoorlijk tempo neer, waarbij hij regelmatig de Ligiers, Lotuses en Larrousse voorbijstreefde. Dankzij lastige omstandigheden en een eliminatierace kwam Van de Poele dicht bij een prestatie. In de laatste ronde lag hij op de 5e plaats... toen de brandstof opraakte! De boordcomputer gaf nog steeds brandstof aan, maar er gebeurde niets. Via de radio antwoordde Van de Poele's baaningenieur aan zijn coureur, die vroeg wat hij kon doen: "Het enige wat je kunt doen is huilen".

Een stier? Meer een muilezel...

Modena Team had de koek en zopie, want daarna ging het er hard aan toe: de schatkist raakte steeds leger, sponsors kwamen niet meer aan boord en Lamborghini begon ongeduldig te worden van deze klucht. Coureur na coureur slaagde er niet in zich te kwalificeren, de V12's braken als glas en Forghieri, die berucht was moeilijk in de omgang te zijn, werd uitgedaagd binnen het team! Halverwege het seizoen werden de Lamborghini's vrijgesteld van pre-kwalificatie dankzij Larini's 7e plaats in Phoenix, maar ze kwalificeerden zich meestal niet. Wanneer ze er wel in slaagden om aan races deel te nemen, voornamelijk op de snelheidscircuits die de kracht van de V12 bevestigden, was dat in totale anonimiteit.

In de marge van de Spaanse Grand Prix nam Chrysler de controle over van Lamborghini Engineering. Volgens sommige geruchten waren deze manoeuvres bedoeld om beter toezicht te kunnen houden op Mauro Forghieri, bijgenaamd "Furia". In 1992 werd aangekondigd dat alleen de teams van Minardi en Larrousse zouden profiteren van de Italiaanse V12, wat de dood van het Modena Team betekende. Mauro Forghieri werd uiteindelijk ontslagen en vervangen door François Castaing, de voormalige baas van het Turbo Renault avontuur en daarvoor Directeur Operations bij Chrysler. Het team had moeite om het jaar af te maken door een gebrek aan middelen. Het laatste optreden was in Australië, waar Larini na 6 ronden in de regen uitviel. Lamborghini zette het F1-avontuur nog twee seizoenen voort als motorfabrikant, met Venturi en daarna Larrousse, voordat het zich eind '93 terugtrok.

Olé!

Ironisch genoeg gaf de jonge Mexicaan Giovanni Aloi, die met GLAS in de F1 zou belanden, enige tijd later de autosport op om... matador te worden! Hij ging op een succesvolle carrière op dit gebied, steeds erg populair in Mexico. Een hele prestatie voor iemand die nooit de kans heeft gehad om de kracht van de Lamborghini-stier te temmen in een eenzitter!