
Sommige autoaankopen beginnen als een kinderdroom. En andere beginnen als een grap... voordat ze veranderen in een overlevingsexpeditie. Dit verhaal valt duidelijk in de laatste categorie. De held van de dag is Vice Grip Garage, een Amerikaanse YouTuber en beruchte liefhebber van onwaarschijnlijke projecten. Hij gaat naar East Tennessee om een Lamborghini Countach op te halen, geadverteerd als een model uit 1980. Behalve dat de auto geen Lamborghini. En het is ook niet echt een Countach.





Onder het hoekige silhouet van Sant'Agata Bolognese ligt de meest klassieke kitcarbasis van de jaren 80 en 90: een Pontiac Fiero. En aan deze Fiero heeft een man genaamd Jeff vijf jaar lang met de hand een hele carrosserie gebouwd... van hout en plexiglas. Het resultaat heeft een bijnaam die alles samenvat: de 'Wood-beghini'. Probleem: er is al zes of zeven jaar niet meer mee gereden.
De motor is helemaal niet Italiaans
Nog voordat de sleutel is omgedraaid, ontdekt Vice Grip Garage de mechanische waarheid: een achterin gemonteerde V6, gepresenteerd als een motor uit een Chevrolet Beretta. Ver verwijderd van de legendarische V12, maar voor een zelfgebouwde kitcar "voldoet het". Zijn plan? Doen alsof er niets gebeurd is en over de weg naar huis terugkeren, over een afstand van ongeveer 480 km. Er is natuurlijk ruimte voor "opslag"... maar het passagierscompartiment is zo smal dat hij zich kronkelt om in te stappen, zich realiseert dat hij niet goed kan zien en dat hij zal moeten wennen aan rijden in een paddenhouding. Aan boord is het niet bepaald een supercarcockpit; hij herkent elementen van de Fiero. Eén punt wordt echter heel serieus genomen: er is een brandblusser. En gezien het hoofdmateriaal is dat waarschijnlijk de meest premium optie van de auto.

De eerste paar kilometer: rook, dan... vuur
Tegen alle logica in start de auto. Hij draait zelfs "niet zo slecht". Even werd het idee dat deze hoop hout echt kon rijden bijna geloofwaardig. Toen nam de realiteit het over. Eerst gaat er een band lek. Dan voelt het rijden als een constante strijd. En dan is er het moment waarop het verhaal een wending neemt: rook. Heel veel rook. En die zin die je nooit wilt uitspreken, zeker niet in een houten auto: "Volgens mij sta ik in brand."


Hij stopte haastig, pakte zijn spullen en pakte de brandblusser. Hij weet niet eens precies waar hij hem op moet richten. De rook lijkt van voren te komen en uiteindelijk identificeert hij de boosdoener: verwarmingsslangen en, waarschijnlijk, een hoop vuil/bladeren die helemaal niet van de temperatuur houden. De Lamborghini wordt letterlijk een rollende barbecue. Later probeert hij hem zelfs door een automatische wasstraat te halen. Slecht idee: het water komt erin, het hout ziet er niet beschermd uit en hij heeft de indruk dat de auto er... slechter uit komt dan ervoor.

Op de snelweg wordt de auto warm, hij rookt, lijkt vermogen te kort te komen en zelfs de dynamo begint te roken. Met de wens om "nog een paar kilometer te rijden", gaf de monteur de geest. Hij probeerde nog een laatste stuk snelweg en dacht er zelfs aan om zich bij een vriend te voegen, zo'n twintig kilometer verderop. Maar deze keer wilde de auto niet meer verder en uiteindelijk begaf de motor het helemaal.

Aan de kant van de weg is de Wood-beghini officieel dood. De carrosserie kan tenminste als brandstof worden gebruikt.
