Ferrari 900: de enige motorfiets die officieel het Ferrari-embleem mag dragen

Ferrari heeft nooit een motorfiets geproduceerd. Dit is een zekerheid die het merk uit Maranello nooit heeft ontkend, ondanks tientallen jaren van geruchten, fantasieën en min of meer geloofwaardige projecten. Maar er is één uitzondering. Slechts één uitzondering. Een motorfiets die weliswaar niet is ontworpen door Ferrari, maar wel officiële schriftelijke toestemming heeft gekregen van de Ferrari-familie om het legendarische steigerende paard te dragen. Zijn naam: Ferrari 900.

Een enkele machtiging ondertekend door Piero Ferrari

Het verhaal begint in 1990. In die tijd had David Kay, een bekende Britse ingenieur en voormalig MV Agusta specialist, een idee dat velen vandaag de dag voor onmogelijk zouden houden: een motor maken die een eerbetoon zou zijn aan Enzo Ferrari, met respect voor de technische en esthetische geest van Maranello. Maar Kay wilde niet alleen een knipoog. Hij wilde de naam Ferrari en de beroemde Cavallino Rampante officieel gebruiken. Hij wist wat er op het spel stond en schreef rechtstreeks naar Piero Ferrari, de zoon van Enzo. Tegen alle verwachtingen in was de reactie positief. In een brief gedateerd 23 mei 1990 en ondertekend door Piero Ferrari, kreeg David Kay schriftelijke toestemming om het Ferrari-wapen op zijn motor te plaatsen. Tot op heden heeft geen enkel ander tweewielig project ooit geprofiteerd van een dergelijke overeenkomst. Deze brief maakt de Ferrari 900 tot een absoluut uniek geval in de geschiedenis van het merk.

Vier jaar werk

Toen de toestemming eenmaal was verkregen, begon David Kay aan een project van zeldzame omvang. Het ging er niet om een bestaande motorfiets aan te passen, maar om een geheel nieuwe machine te ontwerpen, alsof Ferrari op een dag zou besluiten een Grand Touring- of Endurance-motorfiets te produceren. De bouw zal vier jaar en meer dan 3000 werkuren in beslag nemen. Elk onderdeel is op maat gemaakt en elke technische oplossing is specifiek voor deze unieke motorfiets ontwikkeld. Het buizenchassis is gemaakt van Reynolds 531 staal, een materiaal dat bekend staat om zijn mechanische kwaliteiten. De techniek is op een niveau gebracht dat je zelden ziet bij een handgebouwde motorfiets, met een obsessie voor details die doet denken aan de methoden van uitzonderlijke fabrikanten.

Nieuw ontworpen motor

Het hart van de Ferrari 900 wordt gevormd door een compleet nieuwe motor. David Kay ontwierp en bouwde zelf een luchtgekoelde 900cc viercilinder lijnmotor met twee bovenliggende nokkenassen en acht kleppen. De carters werden gemaakt van magnesium en lichtmetaal, in een geest die heel dicht aanleunt bij die van de racerij. De motor leverde 105 pk bij 8.800 t/min, een respectabel vermogen voor die tijd, zeker voor een volledig met de hand gemaakte motor. In combinatie met een vijfversnellingsbak zou deze motor een snelheid van ongeveer 265 km/u kunnen halen. Met een drooggewicht van slechts 172 kg waren de cijfers van de Ferrari 900 in lijn met de ambitie van zijn maker: een snelle, elegante en krachtige machine, zonder overboord te gaan.

Ferrari-ontwerp

Visueel doet de Ferrari 900 meer dan alleen een logo tonen. Hij neemt veel van de kenmerkende stylingkenmerken van het Italiaanse merk over. De aflopende voorkuip, de vorm van de brandstoftank, de op de Testarossa geïnspireerde luchtinlaten aan de zijkant en de geïntegreerde achterlichten doen allemaal duidelijk denken aan de Ferrari's uit de jaren 80 en 90. Al het koetswerk is met de hand gemaakt van aluminium, inclusief de spectaculaire dubbel gebogen omgekeerde kegelvormige uitlaten.

Het chassis is er klaar voor, met een omgekeerde Forcelle Italia vork, Brembo remmen met zes zuigers voor en vier zuigers achter, WPS schokdempers en handgemaakte 17-inch Astralite wielen. Zelfs de hoofdremcilinder is geïntegreerd in het digitale instrumentenpaneel, dat speciaal voor deze motorfiets is ontworpen.

Een waarde die moeilijk te beoordelen is

De Ferrari 900, die halverwege de jaren 90 werd voltooid, ging al snel de hele wereld over. Hij werd gepresenteerd in talloze gespecialiseerde publicaties, tentoongesteld op prestigieuze shows en zelfs te zien in televisieprogramma's. Hij verscheen in tijdschriften in Japan, Italië, Duitsland, Spanje en het Verenigd Koninkrijk, een bewijs van de interesse die werd gewekt door deze buitengewone creatie. In 2008 werd de motorfiets aangeboden op een veiling met een zeer ambitieuze schatting (ongeveer 220.000 euro), maar vond geen koper. Uiteindelijk ging de motor een paar jaar later over in andere handen voor ongeveer £80.000, of iets meer dan €105.000 op dat moment. De motor is sindsdien van de markt verdwenen.