40 jaar voor de Ferrari 849 was er al een Testarossa met meer dan 1000 pk: de Testarossa Koenig Specials Competition Evolution!

Het aanpassen van een supercar is een gewaagde gok, vooral als het gaat om Ferrari. Zoals we al in een aantal artikelen hebben vermeld, kan het knoeien met of tunen van een Ferrari ertoe leiden dat je onherstelbare schade oploopt. op de zwarte lijst van de Italiaanse fabrikantHet bedrijf houdt er niet van dat zijn auto's worden gebruikt als proefkonijn voor experimenten. Als klanten zich echt willen onderscheiden van de massa, kunnen ze tegenwoordig vertrouwen op Maranello's Tailor Made afdeling, die een zeer gepersonaliseerde Ferrari aanbiedt. Als we veertig jaar teruggaan, was dit verre van het geval. Conservatisme drong door in de bedrijfscultuur, vooral omdat de Commandatore er nog steeds was om een oogje in het zeil te houden. Toen de Ferrari F40 in 1987 op de markt kwam, was hij alleen verkrijgbaar in het rood. Basta!

König, een van de pioniers

Maar lang voordat mensen als Novitec, Mansory en anderen begonnen met het modificeren en opvoeren van Ferrari's, had een Duitse tuner het pad geëffend, op eigen risico: Willy König! Afkomstig uit de uitgeverswereld, waar hij zijn fortuin had verdiend, werd König begin jaren 60 autocoureur en boekte hij succes met Ford, Mercedes en Ferrari. In 1974 kocht hij een 365BB die hij ombouwde en besloot zich te specialiseren in deze nog embryonale sector. Dit was de basis van König Special, dat aanbood om je supercar te optimaliseren en te modificeren en zo een bres te slaan in de markt waar Brabus, AMG en andere Gemballas zich in de jaren 80 zouden storten, de jaren van de ongeremde overdaad!

Zijn werk werd zo populair dat Ferrari-eigenaren hem benaderden voor zijn diensten. Zijn werk begon met het toevoegen van fabrieksonderdelen of onderdelen die waren gekopieerd van andere raceauto's. De eerste modificaties waren op 512BB-modellen met gewijzigde cilinderkoppen, krachtige nokkenassen en de toevoeging van spoilers, versterkte ophanging en remmen. Koenig bood zelfs een twin-turbo conversie aan, wat het handelsmerk werd. Het hoogtepunt kwam in 1985 op de Frankfurt Motor Show, toen Koenig zijn versie van de Testarossa onthulde, de GT supercar die een jaar eerder door Ferrari was gelanceerd.

Demonische kracht voor zijn tijd!

Deze eerste versie veroorzaakte een sensatie en beloofde 710 pk, dat is 320 pk meer dan een productie Testarossa, maar het was slechts het begin. Hij werd al snel gevolgd door de 800 pk sterke Competition (1988), die een originele aerodynamische kit toevoegde om de 'Koenig Testarossa' dichter bij het uiterlijk van de F40 te brengen, met bredere vleugels (2,15 meter aan de achterkant!) en een enorme spoiler die de carrosserie verlengde. Koenig bood zelfs een cabrioletversie aan, de Competition Cabrio (1989), die een aanzienlijke versteviging van het chassis kreeg om het ontbreken van een bovenstructuur te compenseren, een ombouw die destijds alleen al 55.600 $ US kostte.

Maar dit was duidelijk niet genoeg voor sommigen die meer vermogen wilden. Het resultaat is de Competition Evolution Biturbo, die naar verluidt meer dan 1.000 pk levert bij 7.000 tpm, waarbij de 12-cilinder boxer twee nog grotere KKK turbo's krijgt. De Koenig claimt een topsnelheid van 370 km/u, een geschatte 0 tot 100 km/u in 3,5 seconden en 0 tot 200 km/u in 8,9 seconden. Prestaties die de huidige Koenigsegg waardig zijn! Koenig heeft ook het interieur aangepast aan de specificaties van de klant. De totale kosten van de auto, inclusief een lederen interieur en een Kenwood audiosysteem van 1.000 W en 16 luidsprekers, zouden 595.900 $ US hebben gekost, of 1.434.197 $ US in 2025!

Mansory's geestelijke vader?

Het uiterlijk van de Testarossa is radicaal veranderd, met een nieuwe opengewerkte voorbumper en rechthoekige koplampen die de uitschuifbare modellen vervangen om gewicht te besparen. Op de flanken zijn de karakteristieke klauwen verdwenen: wat aan esthetiek verloren is gegaan, is gewonnen aan luchtinlaat om de vulkaan te koelen die daarachter klaar staat om uit te barsten. De flanken zijn voorzien van nieuwe skirts en luchtinlaten, met name die boven de wielkasten die zijn verlengd met een enorme spoiler in F40-stijl.

De diffuser bevat een specifieke dubbele centrale uitlaatpijp, terwijl de grille die de lichten bedekt rood is gespoten, net als het logo. Mansory heeft niets uitgevonden met zijn Purosangue Pugnator) De auto krijgt een nieuwe transparante motorkap van lexaan, net als op de F40. De auto staat op 17-inch gouden wielen! Binnenin is het overal knalrood, van de vloer tot het plafond, inclusief de deuren en zelfs het met leer beklede stuurwiel! Het is een kitscherig interieur dat Mansory niet zou hebben ontkend! De middenconsole heeft een scherm dat alle temperatuurwaarden weergeeft, terwijl je met een knop het vermogen kunt aanpassen van 600 tot 1000 pk, afhankelijk van je stemming... en de mate van gekte van de bestuurder!

Enzo's afkeuring

Wat heeft Ferrari hierover te zeggen? Enzo Ferrari was erg geïrriteerd en liet Koenig een officiële rechtszaak aanspannen om alle prancing horse badges van zijn auto's te verwijderen zodra de modificaties waren ontvangen, omdat ze het niet langer als Ferrari's beschouwden. Ook tijdschriften probeerden elke visuele verwijzing naar het Italiaanse merk te vermijden als ze een artikel over een Koenig publiceerden, om niet op de zwarte lijst te komen. Zo moest het tijdschrift Top Gear de badge van een F50 (Koenig ontwikkelde een 850 pk twin-turbo variant) verdoezelen om juridische stappen te voorkomen, en een door Road & Track geteste auto droeg een alternatieve rechthoekige KS badge op een gele achtergrond in plaats van de prancing horse badge aan de voorkant.