30 jaar verlaten: twee Ferrari 308's, waaronder een zeldzame Vetroresina met een prijskaartje van meer dan 200.000 $, verschijnen weer in ongelofelijke staat.

Meer dan dertig jaar lang bewogen ze geen millimeter. In een garage in Minnesota, achter een gewone deur, lagen twee Ferrari 308 GTB's en een DeLorean zij aan zij, bevroren in het stof. Tot op een dag de familie van de eigenaar besloot een beroep te doen op het WD Detailling-team om ze weer tot leven te brengen... althans visueel. Het resultaat: een van de meest ontroerende Ferrari schuurexits van de afgelopen jaren.

Twee Ferrari 308's en een DeLorean drie decennia lang vergeten

De scène opent als een film. De garagedeur zwaait open, een lichtstraal schijnt door... en eerst zien we een DeLorean, dan een Ferrari rood, dan een tweede. Twee 308 GTB's, de ene uit 1976, de andere uit 1977, in een rij alsof ze net de dag ervoor waren geparkeerd. In werkelijkheid hadden ze bijna 30 jaar het daglicht niet gezien.

De zoon van de eigenaar vertelt hoe zijn vader begon als motorliefhebber. Een ernstig ongeluk op een tweewieler veranderde alles: gedeeltelijk verlamd gaf hij de snelheid niet op, maar verruilde die voor vier wielen. Hij werd verliefd op Ferrari's, kocht eerst een 308, vond toen een tweede "voor een goede prijs" en hield ze allebei. Deze twee 308's kregen gezelschap van andere Italianen in zijn persoonlijke geschiedenis, waaronder een Ferrari uit de jaren 1950 die hij zelfs had aangepast met een Chevrolet V8 om ermee te kunnen blijven racen.

Ondanks zijn handicap bleef hij rijden. De 308 GTB is uitgerust met een handgeschakelde versnellingsbak, die beroemde metalen bediening die precisie en kracht vereist. Hij bedient hem... met zijn linkerhand, kruist zijn arm om te schakelen en speelt met de koppeling. Na verloop van tijd kregen leeftijd en gezondheid uiteindelijk de overhand op zijn kracht. De auto's verlieten nooit de garage, maar hij weigerde ze altijd op te geven. Na zijn dood bleef de familie achter met twee mythische Ferrari's, onbeweeglijk, onder het stof en één vraag: wat te doen?

Een heel bijzondere 308: de zeldzame Vetroresina

Achter dit familieverhaal schuilt een detail dat alle Ferrari-liefhebbers in vervoering brengt: een van de twee 308's is niet zomaar een auto. Het is een model uit 1976 met een carrosserie van glasvezel, wat verzamelaars de 308 'Vetroresina' noemen.

Toen de 308 GTB in 1975 op de markt kwam, koos Ferrari voor glasvezel voor de eerste auto's om gewicht te besparen en de productie snel op gang te krijgen. Deze oplossing was echter van korte duur: vanaf 1977 schakelde het merk weer over op staal, dat gemakkelijker in volume te produceren was. Als gevolg daarvan werden er slechts zo'n 800 Ferrari 308 GTB Vetroresina gebouwd, waardoor het vandaag de dag de meest gezochte variant van het model is.

Onder deze samengestelde huid ligt de 2,9-liter transversale V8 met carburateurvulling, goed voor ongeveer 240 pk volgens de specificaties en gekoppeld aan een handgeschakelde 5-versnellingsbak. De absolute prestaties lijken misschien bescheiden naar hedendaagse maatstaven, zo'n 7,5 tot 8 seconden van 0 tot 100 km/u, maar daar gaat het niet om. Bovenal markeerde de 308 GTB het begin van het tijdperk van de V8 Ferrari's met middenmotor die het 'kerngamma' van Maranello decennialang zouden bepalen. Daarnaast kreeg de 308 uit 1977 een stalen carrosserie, iets andere sierdetails en andere wielen, maar hij belichaamde dezelfde filosofie: Pininfarina-styling, zingende V8, versnellingsbak met versnellingspook en jaren 70 mini-supercarsfeer.

Van stof tot Ferrari-rood

De door WD Detailing gepubliceerde video gaat niet over een mechanische restauratie, maar over een esthetische wedergeboorte. De twee Ferrari's zitten letterlijk onder het stof, met af en toe oppervlaktecorrosie, gebarsten vintage banden, een beetje schimmel in de cabine van de 308 met zijn gouden velgen en bovenal een lak die erg lastig te bewerken is omdat er geen beschermende lak op zit.

De wasbeurt is zorgvuldig. Het interieur, dat voornamelijk uit leer en vinyl bestaat, doet het uiteindelijk vrij goed, afgezien van een paar sporen van schimmel op het stuurwiel en de deurpanelen. De juiste hoeveelheid reiniging is genoeg om het leer in zijn oude glorie te herstellen. Het interieur is ook voorzien van een aantal handige details, waaronder een Ferrari brandblusser, een gereedschapskist en een achtercompartiment dat is afgedekt met een leren hoes met rits.

Dan komt de meest spectaculaire fase: het polijsten. Op de Vetroresina uit 1976 moesten microkrassen en de sporen des tijds worden aangepakt, evenals barsten in de lak op bepaalde metalen delen, die niet konden worden verwijderd zonder de carrosserie volledig opnieuw te doen. De detailers werkten eraan om een diep rood tevoorschijn te toveren, dat veel dichter bij de originele Rosso Ferrari stond dan de laag stof deed vermoeden. Wanneer de twee 308's naast elkaar staan, schoon en gepolijst, met de gouden velgen aan de ene kant en de zilveren velgen aan de andere, besef je dat deze garage in Minnesota een schat herbergde die gewoon door de tijd was gecamoufleerd.

Alsof twee Ferrari 308's nog niet genoeg waren, toont de video een nogal onwerkelijk moment: twee vrienden van de familie arriveren bij de werkplaats... rijdend in hun eigen 308's. Uiteindelijk hebben we vier Ferrari 308's in dezelfde ruimte, een soort microassemblage gewijd aan een model dat een hele generatie liefhebbers heeft getekend, van Magnum P.I. tot de huidige verzamelaars.

Maar het hoogtepunt komt aan het einde. De detailers nodigen de familie van de eigenaar uit om de afgewerkte auto's te bekijken. De weduwe en kinderen komen de werkplaats binnen, ervan overtuigd dat ze zijn gekomen om 'papa's oude Ferrari's' te zien, net een beetje afgestoft. Ze stuiten op twee 308's die vrijwel volledig zijn getransformeerd: glanzend lakwerk, schitterende velgen en een fris interieur. De reactie was onmiddellijk: verbazing, gelach, toen tranen. De weduwe lijkt bijna op de 'echte' auto's, zozeer contrasteert het resultaat met de bevroren herinnering aan die stoffige silhouetten in de familiegarage.

De zoon spreekt over zijn vader met trots gemengd met verdriet en legt uit dat hij zijn auto's graag in deze staat had gezien. De detailers, die ook zichtbaar ontroerd zijn, benadrukken het respect dat ze in elk stadium wilden tonen. Voor hen is dit niet zomaar 'content' voor YouTube, maar een eerbetoon aan een gepassioneerde man die een deel van zijn leven aan deze auto's heeft gewijd. Natuurlijk kunnen verzamelaars de rekensom achter deze beelden snel maken. Een stalen 308 GTB in goede staat kan al een mooie prijs opbrengen op de markt. Een 308 GTB Vetroresina, geproduceerd in iets meer dan 800 exemplaren, goed gedocumenteerd, met een duidelijke geschiedenis, kan veel meer opbrengen, soms meer dan $ 200.000 voor de meest onberispelijke exemplaren. Hebben we hier twee Ferrari 308's die binnenkort op de tweedehandsmarkt komen?