Qvale Mangusta: de Italiaans-Amerikaanse supercar die een De Tomaso had moeten zijn

Het verhaal waar we vandaag in geïnteresseerd zijn, is dat van Qvale, een autofabrikant wiens gouden jaren op de vingers van één hand te tellen zijn. Een Italiaans-Amerikaanse droom, geboren in Californië, in San Francisco, en geproduceerd in Italië, in Modena. De enige auto die op de markt kwam was de Mangusta, vernoemd naar het gelijknamige model van De Tomaso. Logisch, aangezien de auto oorspronkelijk De Tomaso had moeten heten. Het verhaal van de Manugsta is ook het verhaal van een imbroglio.

Een oude vriend te hulp

Begin jaren 90 kampte de legendarische oprichter Alessandro de Tomaso met gezondheidsproblemen, maar hij moest ook zijn stervende merk redden. Zijn 'imperium' had al Maserati, Innocenti en Moto Guzzi moeten verkopen om de schatkist aan te vullen. De Pantera is aan het verouderen, terwijl de Guara een flop is.

Geïnspireerd door TR Griffith, In 1996 onthulde De Tomaso een concept met de naam Bigua, maar zonder voldoende financiële investeringen kwam het niet verder dan het prototypestadium. Na een afwijzing door de Italiaanse overheid wendde De Tomaso zich tot een oude bekende, de in Noorwegen geboren familie Qvale, die al sinds de jaren 60 de Tomaso importeerde naar de Verenigde Staten, net als Maserati, toen de Trident onder Argentijnse vlag was gegaan. De vader, Kjell, was de eerste Jaguar importeur aan de westkust en zelfs eigenaar van het Britse merk Jensen, tot het faillissement in 1976. Bruce, zijn zoon, was gewonnen voor het idee en investeerde in de Tomaso en werd meerderheidsaandeelhouder.

Mongoose verbreekt oude vriendschap

Maar de hele zaak werd snel zuur. Tussen De Tomaso en Qvale zijn er niet alleen meningsverschillen over het project, maar vooral een machtsstrijd. De Tomaso was niet van plan om van zijn merk te worden beroofd. In 1998 richtte de Qvale familie Qvale Modena SpA op om de Mangusta te produceren. De breuk met De Tomaso was compleet en Qvale besloot om alleen verder te gaan.

De Tomaso reageerde echter door een verbod op het gebruik van zijn naam te verkrijgen. Dus hoewel het model in 2000 op de Los Angeles Auto Show werd gepresenteerd onder de naam De Tomaso en de eerste modellen onder deze badge werden geproduceerd, werd de productie later overgeschakeld naar Qvale. Als gevolg daarvan moesten de eerste kopers naar de dealer om hun badges te laten vervangen.

Geen gemakkelijke look!

Deze verandering veroordeelt het model overigens al, want Qvale heeft geen legitimiteit en is moeilijk uit te spreken! En toch waren er enkele gerenommeerde talenten bij betrokken: Het chassis is ontworpen door Enrique Scalabroni, een voormalig Formule 1 ontwerper met gedegen ervaring bij Dallara, Williams en Ferrari. De Mangusta is ontworpen door Marcello Gandini, die onder andere de Lamborghini Countach, de Lancia Statos en de Citroën BX op zijn naam heeft staan.

Maar het moet gezegd worden dat Gandini hier niet erg geïnspireerd was. De lijnen van de Mangusta zijn nogal warrig en massief, met een erg hoge daklijn en vooral een mislukte voorkant met een tangvormige spoiler en lelijke koplampen, verborgen door de grille, die eruit zien alsof ze van een Ford Ka zijn geplukt. Er zijn een paar atypische details, zoals de schuin aflopende achterste wielkasten van de Mangusta, een handelsmerk van Gandini. De achterkant heeft een atypische bumper met lichten achter een zwarte grille.

Maar met originaliteit!

De Mangusta maakt gebruik van een royale 4,6-liter motor die is afgeleid van de Ford Mustang, die zelfs een Saleen-preparatie krijgt. Wat deze supercar echt onderscheidt, is het unieke 'roto-top'-dakmechanisme, dat naar voren schuift zodat het middenpaneel kan worden verwijderd.

Er zijn slechts drie stappen om de structuur te demonteren: verwijder het lichtgewicht middenpaneel door twee vergrendelingen los te maken (10 seconden), laat het targa-gedeelte met drukknop achter de stoelen zakken of trotseer een windstorm van meer dan 65 km/u (10 seconden) en berg het middenpaneel op in de bagageruimte (10 minuten).

In tegenstelling tot het grillige exterieur is het interieur klassiek, maar zeer elegant en goed afgewerkt. Visteon, de aftermarket divisie van Ford, levert een groot deel van het interieur en is bekroond met een logo in reliëf op de rugleuning van de stoelen. Het met leder beklede dashboard, de stoelen en de bekleding zijn uniek voor de Mangusta en zijn voorzien van kilometers perfect gestikte driedubbele stiksels. De versnellingspook, elke deurgreep en de aircoplaat zijn afgewerkt met verfijnd chroom. De machinaal bewerkte pookknop is een prachtig stukje werk.

De Mangusta heeft een paar vervelende excentriciteiten. De zijruit gaat niet helemaal naar beneden en de linker handrem is alleen te bereiken door je arm onhandig tussen het deurpaneel en de stoel te wurmen! Tussen 2000 en 2002 bouwde Qvale 284 auto's, waarvan het merendeel werd geëxporteerd naar de Verenigde Staten. Het gebrek aan een erkend merk, de economische recessie en het ongebruikelijke ontwerp maakten het moeilijk om de auto op de markt te brengen. In 2003 ging Qvale failliet.