
Sinds enkele dagen waait er een golf van scepsis door de kolommen van de Italiaanse pers. "La Gazzetta dello Sport", "Corriere dello Sport", "Motorsport Italia"... wijzen allemaal op hetzelfde scenario: Frédéric Vasseur wordt mogelijk niet opnieuw aangesteld aan het hoofd van Scuderia Ferrari aan het einde van het seizoen 2025. Formule 1. Zit de Team Principal al in de hot seat? De komende drie Grands Prix - Canada, Oostenrijk en Groot-Brittannië - zouden cruciaal zijn voor zijn toekomst. En in de wandelgangen van Maranello begint één naam te vallen: die van Antonello Coletta, de huidige baas van het uithoudingsprogramma.
Maar moeten we het werk van Frédéric Vasseur nu al in twijfel trekken? Hier is onze analyse.
Een team in herstructurering, een Team Principal onder druk
Frédéric Vasseur arriveert begin 2023 en heeft een Scuderia nog steeds aan het opbouwen na het vertrek van Mattia Binotto. Hij kreeg te maken met een nog steeds wankele organisatie, een wisselend personeelsbestand en een eenzitter (de SF-23 en daarna de SF-24) waarvan de prestaties vaak niet in overeenstemming waren met de ambities. Desondanks eindigde Ferrari 3e in 2023 en 2e in het kampioenschap van 2024. Resultaten die bij de meeste teams als solide zouden worden beschouwd.
Maar we zijn niet zomaar ergens. We hebben het over Ferrari. En in Maranello wordt de tweede plaats vaak gezien als een vernedering.
Drie races om te overtuigen?
Volgens sommige Italiaanse media staat de toekomst van Vasseur op het spel in de komende drie rondes. Niet in de hoop op een nieuwe titel, die McLaren dit seizoen volgens velen zal winnen, maar eerder om een reactie, een sprong voorwaarts, een dynamiek te tonen. Als er geen noemenswaardige vooruitgang wordt geboekt, zou het management kunnen besluiten om aan het einde van het jaar, wanneer zijn contract afloopt, de bladzijde om te slaan.
Eigenlijk zou de timing ideaal zijn voor een overgang: 2026 markeert de introductie van gloednieuwe technische reglementen, de komst van de nieuwe Ferrari-motor en het begin van een nieuw tijdperk met Loïc Serra, de nieuwe Technisch Directeur die onlangs is aangesteld om Enrico Cardile te vervangen.
Moeten we echt elke keer van kapitein wisselen als er een storm is?
De recente geschiedenis van Scuderia geeft geen reden tot optimisme als het gaat om managementstabiliteit. Dat klopt, sinds het vertrek van Jean Todt in 2007, die zes lange jaren nodig had om het wereldkampioensteam op te bouwen, Ferrari heeft in 17 jaar maar liefst vijf teambazen gehad: Domenicali, Mattiacci, Arrivabene, Binotto en nu Vasseur. Allemaal zijn ze er niet in geslaagd om de vloek van de tweede plaats te doorbreken.
Maurizio Arrivabene en Mattia Binotto hadden elk vier seizoenen de leiding over het team. De eerste zag zijn team op een magere 2e plaats eindigen, net als de tweede, met een dramatische 6e plaats in 2020 als dieptepunt.
Verder terug in de geschiedenis was alleen Jean Todt, met 14 jaar aan het roer bij Ferrari, in staat om de Scuderia in een stoomwals te veranderen. Voor hem bleef Marco Piccinini 11 jaar, met hoogtepunten (titels in 1982 en 1983) en dieptepunten (10e in 1980). Kortom, geduld heeft soms geloond in Maranello.
Vasseurs topaanbiedingen: Hamilton, Serra... en de toekomst
Frédéric Vasseur gaat risicovolle beslissingen niet uit de weg. De vervanging van Carlos Sainz door Lewis Hamilton vanaf 2025, of recenter die van Enrico Cardile door Loïc Serra, laten zien dat hij wil bouwen aan zijn project. Hij is niet tevreden met wat er al is; hij heeft geprobeerd de basis te leggen voor de toekomst.
Maar die toekomst is 2026. De nieuwe regelgeving. De nieuwe motor. Een mogelijke nieuwe hiërarchie. En, waarom niet, een Brawn GP-achtige verrassing. Dit is ook de reden waarom het volgens ons totaal contraproductief zou zijn om Frédéric Vasseur alleen te beoordelen op de resultaten van het huidige seizoen... en het volgende.
Communicatie die kan worden verbeterd
Frédéric Vasseur kan worden bekritiseerd omdat hij op een meer zakelijke manier communiceert dan toen hij begon bij Sauber, met kant-en-klare zinnen als "het potentieel van de auto moet nog worden ontsloten". Taal die de tifosi, die houden van transparantie en rauwe passie, soms irriteert.
Maar in een team als Ferrari is het spreken in het openbaar net zo'n kunst als het afstellen van de achtervleugel. Vasseur balanceert tussen het interne en het externe. En ook daar moet rekening mee worden gehouden.
Tijd aan tijd geven
Naar onze mening zou het een vergissing zijn om Frédéric Vasseur aan het einde van het seizoen 2025 te ontslaan. Hij verdient het om ten minste tot het einde van het seizoen 2027 aan te blijven, wat twee volledige jaren zijn onder het nieuwe technische reglement. Dan kan zijn project pas echt worden beoordeeld.
Ferrari zit nu op een traject dat, ondanks de frustraties, veel stabieler is dan in 2020. Het talent is er. Het duo Leclerc-Hamilton is veelbelovend. De komst van Serra op technisch gebied kan doorslaggevend zijn. Maar dat heeft allemaal tijd nodig.
Als je nu weer van teamleider zou veranderen, zou dat hetzelfde zijn als een hele cyclus opnieuw beginnen... helemaal opnieuw.
Het probleem met Vasseur - die ik tot nu toe op andere sites heb verdedigd - is dat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Jean Todt - met wie de Scuderia tot aan de titel altijd vooruitging - Ferrari niet alleen geen vooruitgang boekt, maar ook de indruk wekt achteruit te gaan. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het niet het dreamteam heeft dat Jean Todt had met het trio Brawn/Byrne/Schumacher. Newey kwam niet opdagen en Hamilton stelt teleur.