Twee Alfa Romeo 4C's met 670 pk en 700 pk strijden om de overwinning in Italië!

Met zijn 1,75-liter viercilinder turbomotor en een leeggewicht van minder dan 900 kg, ondersteund door een monocoque chassis, is deAlfa Romeo De 4C heeft zijn indrukwekkende prestaties al bewezen. Voor bergbeklimmers was een standaard 4C echter niet genoeg. Al 8 jaar strijden twee rivaliserende modellen om de suprematie in de E2SH-categorie, zowel in Italië als in het Europees kampioenschap.

Een Alfa Romeo 4C van Picchio met de koning van de Alfa Romeo 155 aan het stuur

Het project, dat ontstond rond 2014/2015, werd aanvankelijk gesteund door Picchio, een Italiaanse fabrikant die gespecialiseerd is in kleine prototypes. De Italiaan maakte voor het eerst naam in het heuvelklimmen door met voormalige 155 DTM/ITC-auto's te rijden, waarmee hij zijn categorie meermaals won in Italië en Europa. Tussen 2003 en 2015 won hij 6 nationale titels in de Silhouette-categorie. Voor het kampioenschap van 2016 zet Gramenzi de eerbiedwaardige 155 aan de kant en stapt hij over op een volledig op maat gemaakte Alfa Romeo 4C, geproduceerd door Picchio.

In de eerste versie van dit monster zijn de enige originele 4C-onderdelen het koolstofvezel chassis en enkele buitenpanelen. De 1,75-liter motor is ook behouden, maar aangepast om een indrukwekkende 500 pk bij 8.200 tpm en 580 Nm koppel bij 7.500 tpm te leveren. Al dit vermogen wordt via een sequentiële Hewland-transmissie overgebracht op de achterwielen.

Net als bij de meeste heuvelklimauto's draait het bij Picchio's 4C om het maximaliseren van de downforce en dus heeft hij een radicaal uiterlijk, in de geest van wat we zien op Pikes Peak. Als een 4C op steroïden heeft hij een enorme achterspoiler en diffuser, die beide als één geheel worden geleverd. Er is ook een splitter die uit de voorbumper steekt en een grote luchtinlaat op het dak.

Vanaf 2017, na een eerste ontdekkingsseizoen, besloot Marco Gramenzi om op eigen vleugels te vliegen, met een andere technische aanpak zoals je hieronder zult zien met de 'furore'. Picchio's Alfa Romeo 4C ondergaat een diepgaande evolutie, dit keer met Alessandro Gabrielli aan het stuur. De modificaties werden geïntensiveerd, vooral op het gebied van de motor. Weg was de 1750 TBI, vervangen door een tweeliter viercilinder AER met turbo uit de LMP2, ondergebracht in de achteras van de 4C van Picchio's moeder.

De motor wordt opgevoerd tot 600 en vervolgens 700 pk, terwijl een nieuwe motorkap van vezelmateriaal wordt gemonteerd, inclusief de voor- en achterassen en deuren, wat ongeveer 20 kg bespaart. De nieuwe wielen zijn ook groter. Ze zorgen niet alleen voor een esthetisch aangenamer uiterlijk (de oude wielen zagen er te klein uit met de aero-kit), ze helpen ook om de algemene buig- en torsiestijfheid in bochten te verbeteren en verminderen de massa met nog eens 8 kg. Het hele pakket is teruggebracht tot 820 kilo. Het resultaat? De titel in 2019 en 2021 in de E2SH-klasse.

De 4C 'furore'!

Dus koos Marco Gramenzi in 2017 voor een andere weg en bleef hij puur atmosferisch. Zijn naam? De MG-AR1 (voor Marco Gramenzi Alfa Romeo), die al snel ook bekend werd als de 'Furore'! In tegenstelling tot de Picchio AER, die een turbo had, werd deze aangedreven door een Zytek Judd V8, aanvankelijk een 3-liter eenheid die was afgeleid van de blokken die in de F3000 werden gebruikt. Vergeleken met de Picchio van 2016 was deze MG-AR1 lager, esthetisch rauwer, met meer aerodynamische ontwikkeling en banden vergroot naar 18 inch. Het vermogen varieerde aanvankelijk van 475 tot 525 pk bij 9.000 tpm.

In 2021 kwam er een nieuwe motorevolutie met een krachtigere 4-liter Zytek JUDD, afgeleid van de LMP2, goed voor 670 pk bij 11.000 tpm! Ondanks de grotere motor weegt de Furore nog steeds minder dan 800 kg. Het geluid is absoluut demonisch, net een echte F1-auto met een carrosserie! Het resultaat? Italiaans kampioen in 2020, 2022 en 2023 in de E2SH-klasse.

In 2025 gaat de Alfa Romeo 4C oorlog verder!