Iets meer dan drie jaar na zijn introductie bij de dealers is de Alfa Romeo Tonale 2.0 er al! Zijn missie is essentieel voor het merk: in het C-segment van premium SUV's neemt hij het op tegen gevestigde waarden als de Audi Q3, BMW X1 en Mercedes GLA. Dus waarom deze verandering? Om een aantal zwakke punten te corrigeren die cruciaal zijn in dit segment. Ja, de Tonale 2.0 is niet alleen een nieuwe voorbumper: het is veel meer dan dat.
Aan de buitenkant: ben je conservatiever of progressiever?
Voordat ik overga naar de buitenkant, het meest zichtbare deel, begin ik met personalisatie. Laten we duidelijk zijn: toen de Stellantis-groep werd opgericht, was winstgevendheid het parool. Als gevolg daarvan werden de aanpassingsmogelijkheden waarvan we in het verleden genoten sterk verminderd. Voor een topmerk zou dit als een negatieve keuze kunnen worden gezien, met weinig kleuren voor het exterieur, interieurs, velgen of remklauwen om uit te kiezen. Op dit punt is echt moeite gedaan: drie nieuwe exterieurkleuren, twee nieuwe interieurs en een nieuw wielontwerp. Het is al beter!
De exterieurkleuren zijn stuk voor stuk interessant: van het krachtige Brera Red tot het chique Monza Green en het flitsende Ocra Yellow. De nieuwe velg met drie gaten legt ook een link met het design van de Alfa Romeo Junior. Als ik zou moeten muggenziften, zou ik zeggen dat gele of blauwe remklauwen nog steeds ontbreken - hier kun je alleen kiezen tussen zwart en rood. Toch is dit een echte stap voorwaarts op het gebied van personalisatie.
Tenzij je deze auto nog nooit van je leven hebt gezien, is de voorbumper zeker het meest opvallende nieuwe kenmerk! Nu al hoera: een prachtige scudetto in de zuiverste traditie! Alfa Romeo. Hij gaat zelfs nog een stapje verder door designelementen over te nemen van de 33 Stradale supercar. Ook hier kunnen we kibbelen over het feit dat het niet mogelijk is om de kleur te kiezen: zwart of grijs, bijvoorbeeld.
Over het geheel genomen is het ontwerp sportiever, agressiever en meer bij de tijd. En ik kan je vertellen dat de meeste mensen aan wie ik het heb laten zien het mooi vinden. Even terzijde: ik herinner me altijd graag een uitleg van een auto-ontwerper met wie ik een gesprek had. Hij legde uit dat de eerste versie van het ontwerp van een auto het puurst is, degene die het dichtst bij het oorspronkelijke concept komt, terwijl de daaropvolgende versies proberen de trend te volgen. En inderdaad, dat werkt. Je kunt dus kiezen tussen het oude Tonale ontwerp, trouw aan de originele versie, en de nieuwe, modernere en assertieve versie. Ik sluit de haakjes.
Nu we het toch over de bumper hebben, denk ik dat Alfa Romeo had kunnen doen wat andere fabrikanten hebben gedaan met hun S-Line, Pack M, enz. afwerkingen: een 'verstandige' bumper aanbieden, trouw aan het originele ontwerp, voor de basisversies, en deze nieuwe, sportievere bumper reserveren voor de Veloce afwerkingen of een betalend optioneel pack. De nieuwe, sportievere bumper zou gereserveerd worden voor de Veloce-afwerking of een betalend optioneel pack. Het is een strategie die elders goed werkt en hier ook verstandig had kunnen zijn.
Naast een moderner design heeft de nieuwe bumper ook aerodynamische kenmerken zoals luchtinlaten aan de zijkant om de luchtstroom te optimaliseren en centrale openingen rond de scudetto om de motorkoeling te verbeteren.
Beter van binnen
Ook binnenin profiteert de Tonale 2.0 van een aantal welkome nieuwe voorzieningen. Voordat we het over deze toevoegingen hebben, herinneren we ons de reeds emblematische elementen: het prachtige Alfa Romeo-stuurwiel met de direct geïntegreerde startknop, net als op een Ferrari, of de aluminium peddels, in de pure traditie van de Giulia, Stelvio en zelfs... Maserati! Kortom, Italiaanse klasse.
Ook de middenconsole is met succes opnieuw ontworpen, met de nieuwe versnellingspook die al begin 2025 werd geïntroduceerd. Natuurlijk, vergeleken met een Giulia of een Stelvio zitten we niet helemaal in hetzelfde universum, maar het niveau blijft heel behoorlijk vergeleken met de concurrentie. Tot slot is het vermeldenswaard dat de Tonale momenteel het enige model van het merk is waarbij het scherm niet in het dashboard is geïntegreerd.
Een van de meest opvallende nieuwe kenmerken van het interieur is de terugkeer van rood leer. Hoewel dit waarschijnlijk niet het merendeel van de bestellingen zal uitmaken, blijft het een geweldige klassieker van Alfa Romeo. De andere nieuwigheid is een elegante combinatie van zwart en wit Alcantara. Ach, ik had ook graag een tabaks- of camelkleur gezien, het is zo mooi... Misschien voor de Tonale 3.0!
Technologie is misschien wel de minst zichtbare, maar toch de belangrijkste nieuwe ontwikkeling.
Ik ga ze niet allemaal opnoemen, maar de komst van de 360° camera met 'drone' view is meer dan welkom, bijna onmisbaar in dit segment. De Tonale 2.0 heeft ook rijhulp van niveau 2 en automatisch inparkeren (wat ik persoonlijk nooit gebruik: elke keer als ik het doe, duurt het langer... en dat beangstigt me een beetje!) Een andere leuke bijkomstigheid voor een premium SUV zijn de verwarmde en geventileerde voorstoelen, een verwarmd stuurwiel en zelfs verwarmde ruitensproeiers. Genoeg om comfortabel de winter door te komen.
Voor de rest van het infotainment kun je je iPhone of Android-smartphone aansluiten om gebruik te maken van CarPlay of Android Auto, en dat is meer dan genoeg (ik gebruik dat al jaren op al mijn auto's). Sommige mensen zullen zeggen dat het scherm een beetje klein is... maar je zit tenslotte in een Alfa Romeo, niet in een Tesla! Een ander zeer interessant punt is dat de inductielader voor smartphones geventileerd is, wat betekent dat de telefoon gekoeld wordt terwijl hij wordt opgeladen. Slim en goed doordacht!
Kleine technische wijzigingen
De dag na de presentatie van de nieuwe Tonale publiceerde ik een vergelijkend artikel waaruit feitelijk bleek dat de nieuwe Tonale leek minder 'Veloce' dan de oude. Tenminste, op papier. Vergeleken met de eerste versie zijn de voor- en achtersporen een centimeter verbreed. Volgens Alfa Romeo is ook het chassis aangepast voor een sportiever rijgevoel. De McPherson ophanging en Brembo remmen blijven uiteraard behouden.
Wat de motor betreft, is het vermogen van de 1.3L 4-cilinder verhoogd van 280 naar 270 pk, met een aanzienlijke verlaging in het thermische gedeelte, van 180 naar 150 pk. De unit blijft gekoppeld aan de C635 DDCT 6-traps automatische versnellingsbak, die welbekend is binnen de groep, omdat hij al te vinden is op de Alfa Romeo MiTo, Giulietta en zelfs de 4C!
Van wat ik begreep tijdens de perspresentatie, richtte het werk zich uiteindelijk op de software: het beheer van de elektromotor en de accu. Het doel is om een betere wegligging te bieden, met een constanter en lineairder vermogen tijdens het gebruik.
Aan het stuur
Het kost me altijd veel moeite om een Alfa Romeo te testen. Na drie jaar in het bezit te zijn geweest van de uitstekende Giulia, heeft mijn onderbewustzijn hem neergezet als de absolute maatstaf voor rijplezier die een auto kan bieden. Dus als ik de Tonale in 2022, de Junior Veloce 280 pk of de Junior 145 pk Q4 heb geprobeerd, heb ik altijd, ergens in mijn 'cellulaire' geheugen, de herinnering aan de sensaties van de Giulia.
En toch, in alle rationaliteit kunnen noch de Junior, met zijn eCMP-platform, noch de Tonale, gebaseerd op een Fiat-platform, concurreren. Ik weet het... maar die emotionele referentie blijft in mijn geheugen gegrift. Op een bepaalde manier is het mijn automobiele madeleine de Proust geworden.
En het is mogelijk om dicht bij deze benchmark te komen. De Junior Veloce 280 pk, dankzij tovenaar Domenico Bagnasco, bleek bijzonder verrassend. Dus toen diezelfde tovenaar tijdens de persconferentie uitleg gaf over alle wijzigingen die aan deze Tonale 2.0 waren aangebracht om dit rijplezier te herontdekken, en hem zelfs vergeleek met de Stelvio op een van de presentatiedia's... was de belofte enorm.
Zonder verder oponthoud, hier is mijn mening. Het rijgevoel in de N-stand is verbazingwekkend. Of je nu 20 km/u rijdt of 100 km/u, je hebt bijna het gevoel dat je in een Fiat 500 rijdt, omdat de besturing zo soepel is en er geen echte feedback van de weg komt. Ik kon met 90 km/u scherpe bochten nemen zonder echte feedback van het stuur te voelen. Een beetje zoals de Fiat City-modus, voor degenen die het kennen, maar dan toegepast op hoge snelheid. Een nogal verontrustend gevoel. Omgekeerd wordt de besturing in de D-modus veel steviger, maar de feedback blijft beperkt, wat net zo verontrustend is.
Qua vermogen is het moeilijk te zeggen of de auto 220, 250, 270 of 300 pk ontwikkelt... Wat ik wel kan zeggen is dat hij hard duwt. Of het nu gaat om bochtige wegen, inhalen of invoegen, de Tonale PHEV levert een bevredigend en geruststellend vermogen. Het natuurlijke geluid van de elektromotor tijdens het optrekken en afremmen is zelfs aangenaam voor het oor.
Aan de andere kant is de automatische versnellingsbak te traag bij het schakelen in handgeschakelde modus. Terugschakelen gaat prima, maar het is duidelijk beter om hem in de automatische modus te laten staan. Er zit gemakkelijk een seconde vertraging tussen het moment dat ik op de peddel druk en het schakelen, wat behoorlijk storend is. In de automatische versnellingsbak verloopt het schakelen daarentegen vloeiender en verdwijnt dit gevoel. Vreemd!
Het is een Veloce-versie: het vermogen en de wegligging zijn er, maar ik voelde niet de directe verbinding met de weg die ik van een Alfa Romeo verwacht. Ik durf zelfs te stellen dat het gevoel van de 280 pk Junior Veloce me misschien meer had overtuigd. De vergelijking met de Stelvio, die tijdens de persconferentie werd genoemd, was daarom een gewaagde. Op papier kan de Tonale de vergelijking doorstaan op het gebied van prestaties in bochten, maar als het aankomt op hoe hij aanvoelt achter het stuur, is het verschil duidelijk.
Aan de andere kant vond ik het erg prettig dat de Tonale PHEV zich bijna gedraagt als een HEV.
Met andere woorden, bij zowel lage als hoge snelheden wisselt hij op natuurlijke wijze tussen de hybride modus (elektrisch + verbranding) en de 100 % elektrische modus. Zelfs als de accu leeg is, lijkt hij nog een kleine energiereserve te hebben voor nog een paar puur elektrische fases, net als een echte HEV. Uiteindelijk is het bijna een klassieke hybride auto, met het extra gewicht van een PHEV-batterij.
Dus, moet ik kopen?
Ik moet bekennen dat ik, terwijl ik dit schrijf, mezelf veel vragen stel over mijn volgende dagelijkse auto, die ik over ongeveer zes maanden moet vervangen. Omdat ik in Frankrijk woon, zou de Alfa Romeo Tonale PHEV een serieuze kandidaat kunnen zijn (vanwege de belastingen).
Ik vind het nieuwe, sportievere ontwerp erg mooi. Hij biedt nu onmisbare technologieën, zoals de 360°-camera met dronezicht. Zijn wegligging is zeker niet die van een Stelvio (hoewel we geen wonder hadden mogen verwachten), maar hij zal perfect passen bij de gemiddelde man en vrouw. Het interieur is verbeterd, hoewel Alfa Romeo voor een Veloce van meer dan € 50.000 op het gebied van deurbekleding meer op één lijn zou mogen zitten met de concurrentie.
De enige echte tekortkoming van deze PHEV versie is de grootte van de kofferbak, maar dat is een beperking die de meeste plug-in hybrides gemeen hebben. Ik had graag de 175 pk sterke MHEV versie geprobeerd om te zien of, met 100 pk minder maar ook 300 kg minder, het weggedrag getransformeerd was.
Als we breder kijken naar het segment van premium compacte SUV's (C-SUV's), moet worden gezegd dat er op dit moment geen ander Italiaans alternatief is. Volgend jaar komt de Lancia Gamma, een premium SUV met een andere positionering, maar zonder echte sportieve ambities (in ieder geval tot de HF-versie die gepland staat voor 2027). Wat de concurrentie betreft, blinkt de nieuwe Audi Q3 niet echt uit op het gebied van exterieurdesign en is de best verkopende BMW X1 niet veel esthetischer geïnspireerd, vooral niet in de instapversies. Mercedes heeft de GLA, maar ik moet toegeven dat ik minder bekend ben met het merk met de ster - ik ben nooit klant bij ze geweest, in tegenstelling tot de andere twee.
| Alfa Romeo Tonale PHEV | Audi Q3 PHEV | BMW X1 PHEV | |
|---|---|---|---|
| Motor | 270 pk | 272 pk | 245 pk |
| 0 tot 100 km/u | 6,6 sec | 6,8 sec | 6,8 sec |
| Elektrisch bereik | 61 km | 116 - 119 km | 76 - 83 km |
| Batterij | 15,5 kWh | 25,7 kWh | 16,3 kWh |
| Oplaadtijd 3,7 kW (16A) | 5 h | 8 h | 5 h |
| Oplaadtijd 7,4 kW (32A) | 2,5 h | 4 h | 2,5 h |
| Veilig | 385L | 375L | 490L |
| Prijzen | 46 500 € | 55 000 € | 56 350 € |
Ja, hoeveel ik ook van Italiaanse merken hou, ik ben ook een Audi en BMW klant geweest (jakkes!), dus ik denk dat ik met volledige objectiviteit kan spreken. Ik geloof oprecht dat de Tonale alleen al op het gebied van design een echte troefkaart is. Je moet wel mozzarella in je ogen hebben om te durven zeggen dat andere SUV's er beter uitzien.
Wat uitrusting betreft, met de 360° camera en zijn 'drone' zicht, verwarmde en geventileerde zetels, verwarmd stuurwiel en inductielader, is hij perfect in lijn met wat elders verkrijgbaar is. Het is waar dat het interieur minder hightech is dan dat van de Duitsers, maar dat is precies wat Alfa Romeo zo charmant en atypisch maakt.
Kortom, ik weet nog steeds niet of ik deze Tonale 2.0 ga kopen (ik twijfel nog met een Stelvio...). Maar ik ben ook verliefd op de nieuwe kleur Verde Monza... Zijn twee 'gebreken' zijn volgens mij vooral te wijten aan mijn rijstijl: de besturing is iets te zacht en er is te veel vertraging bij het schakelen. Maar voor de overgrote meerderheid van de bestuurders zullen deze punten bijna onmerkbaar zijn.
Dus als je op zoek bent naar een compacte SUV met een opvallend design, 100 % made in Italy, van de styling tot het chassis tot de motor, dan verdient de Tonale 2.0 duidelijk je aandacht. Zeker de mooiste in zijn klasse, goed uitgerust en scherp geprijsd in vergelijking met zijn directe rivalen... Eerlijk gezegd kan ik geen enkele pragmatische reden bedenken om hem niet aan te schaffen. Foto's: Italpassion!
Dutch 
French 
English 
Italian 
Spanish 
Portuguese 
German 
Japanese 
Turkish