In 2025 viert de Alfa Romeo 75 zijn veertigste verjaardag. Een symbolische verjaardag voor een sedan die lang is gemeden, vaak verkeerd begrepen en soms bespot vanwege zijn gedurfde technische keuzes... maar nu volledig is gerestaureerd. De tijd heeft zijn tol geëist: de nieuwste Alfa Romeo ontworpen vóór de overname door Fiat, en de laatste auto met Transaxle-architectuur, is een van de meest gewilde Italiaanse youngtimers van dit moment geworden. De perfecte gelegenheid om hulde te brengen.
1985: een saloon geboren om een jubileum te vieren... en een bladzijde om te slaan
Op 17 mei 1985 vierde Alfa Romeo zijn 75e verjaardag. In plaats van de kaarsjes uit te blazen met een symbolisch model, besloot het merk een nieuwe sedan te onthullen. De naam lag voor de hand: de 75.
Hij verving de Giulietta en had veel gemeen met de Alfa 90, maar positioneerde zichzelf radicaal anders. De 90 nam de rol van comfortabele grand tourer op zich. De 75 was de sportieve gezinsauto.
Domenico Chirico leidde het project en Ermanno Cressoni, hoofd van het Centro Stile, durfde het aan om een diep hoekig, bijna brutalistisch ontwerp te creëren dat helemaal jaren 80 was. Aerodynamica was minder belangrijk dan persoonlijkheid en dit wigvormige silhouet werd een van de meest herkenbare handtekeningen in de geschiedenis van Alfa. Met een lengte van 4,33 tot 4,42 meter, afhankelijk van de versie, heeft hij een immense bagageruimte van 500 liter, wat verbazingwekkend is voor zo'n compacte achterwielaangedreven auto. Maar het zijn de 50/50 gewichtsverdeling en de Transaxle-configuratie (versnellingsbak en koppeling achterin) die de auto zijn karakter geven. Een karakter dat zowel particuliere klanten als de Italiaanse overheidsdiensten zal aanspreken: carabinieri, brandweermannen, ambulancechauffeurs en speciale eenheden zullen er hun officiële uitrusting van maken.
Motoren, innovaties en karakter
Vanaf de introductie bood de berline een breed scala aan motoren: van de 1.6L met 110 pk, die in bijna 100.000 exemplaren werd geproduceerd, tot de verschillende 2.0 Twin Sparks waarmee Alfa Romeo dubbele ontsteking introduceerde, via de 2.5 en vervolgens 3.0 Busso V6, en niet te vergeten een turbodiesel die verrassend krachtig was voor die tijd.
De komst van de 1.8 Turbo in 1986 betekende een keerpunt. Met zijn grote Garrett turbo, zijn zorgvuldige koeling en de brutaliteit die typisch was voor de supercharged motoren van de jaren 80, legde hij de basis voor een echte sportieve carrière. De 75 Turbo Evoluzione, gehomologeerd in 1987, ging nog een stap verder in deze ambitie.
De top van het gamma kreeg vorm met de 3.0 America V6, opgevoerd tot 185 pk, in staat om 220 km/u te halen in een plots luxueuze omgeving dankzij de introductie van ABS, airconditioning, cruisecontrol en een voor die tijd opmerkelijke uitrusting. In 1992 kwam er een einde aan de commerciële carrière van de auto, ten voordele van de 155. Er werden in totaal 387.000 Alfa 75's geproduceerd, waarvan iets meer dan 21.000 V6-modellen. Voor velen was de laatste Transaxle achterwielaangedreven auto de 'echte' laatste Alfa Romeo.
Een onderschatte sportvrouw... maar nooit vergeten door liefhebbers
De 75 heeft nooit internationale kampioenschappen gedomineerd, maar hij heeft zijn stempel gedrukt op degenen die erin reden. In de rallysport, met name in Frankrijk, behaalde hij vele klasseoverwinningen, vooral in handen van Yves Loubet. In de jaren 80 belichaamde hij een bepaalde geest van Alfa Romeo: rauw, toegewijd, veeleisend, soms grillig, maar vreselijk innemend.
Sommigen blijven racen... en soms winnen ze. Zoals deze 75 met turbo en 410 pk gespot in een heuvelklimrace in Griekenland, de 75 Turbo Evoluzione nr. 239, l'Alfa Romeo 75 met Busso motor met meer dan 500 pk, of de 350 pk Alfa Romeo 75 Turbo Prototech.
Een bloeiende markt: terug in de gunst
Tegen 2025 rezen de prijzen de pan uit. Een nette 75 Twin Spark kost nu meer dan € 12.000, een Turbo meer dan € 25.000 en een Evoluzione... meer dan € 80.000, aangezien exemplaren zeldzaam zijn. De trend wordt sterker dankzij Europese tuners die de mythe nieuw leven inblazen. Lange tijd had de Alfa Romeo 75 het imago van een haastig in elkaar geflanste sedan, het symbool van een ingewikkeld tijdperk voor het merk. Vandaag lijkt het meer op een zwanenzang, een van de laatste 100 % Alfa Romeo creaties, vurig, onvolmaakt, maar diep oprecht in zijn filosofie.
Dutch 
French 
English 
Italian 
Spanish 
Portuguese 
German 
Japanese 
Turkish
Toen ik klein was, had mijn vader versie 1.8 IE in flessengroen.
Sindsdien ben ik een Alfist! Dat onnavolgbare geluid (je kon hem van ver horen thuiskomen van je werk), de "licht kromme" centrale uitlaat, de glijbanen met de achterwielaandrijving...
De laatste echte Alfa met de technische kenmerken en motoren die eigen zijn aan dit merk, als de 164 de motoren behield, helaas niet de achterwielaandrijving, wat ketterij is voor een Alfa E-segment tourer!
Io avevo l alfa 75 1.6 del 1986 l ho comprata nel 1997 era di colore azzurro metallizzato, mi ha dato tante soddisfazioni, un motore con catena a doppia maglia di distribuzione non mi ha mai dato grossi problemi, se qualcuno me la ridasse o la venderebbe io la ricomprerei, prima di questa avevo la Giulietta 1. 6 comque era una bellissima macchina e aveva una linea invidiabile bellissima.6 comunque era una bellissima macchina e aveva una linea invidiabile bellissima.
Salve a tutti mi chiamo Filippo D'orazio e sono di Roma
Avevo l'alfa 75 ma la 164 era più bella
Alfa Romeo è stata la realtà storica delle vetture sportive degli anni passati. Ho avuto un 2,0 TD col quale ho viaggiato per 1 milione di km. Una meraviglia.
Ho detto tutto!.