Alfa Romeo 156 Coloni S1: een 500 pk sterke V6 bij 10.000 tpm!

Aan het einde van de jaren 80 had Bernie Ecclestone, om het beroemde Procar BMW M1-kampioenschap over te nemen dat tussen 1979 en 1981 had gelopen, een Procar-kampioenschap bedacht op basis van toerwagens dat extreem vrij was in termen van reglementen. Achter het uiterlijk van een vitaminerijke toerwagen ging in werkelijkheid een soort eenzitter met carrosserie schuil, gebaseerd op een buizenchassis, met behoud van het esthetische uiterlijk van het productiemodel. Alfa Romeo had een spectaculaire 164 Procar ontwikkeld, uitgerust met de V10-motor die oorspronkelijk voor de F1 was ontwikkeld, maar het project kwam nooit van de grond omdat het kampioenschap niet doorging. Het enige dat overbleef was een demonstratie van de sedan op Monza in 1988, in handen van Riccardo Patrèse.

De 156, koningin van de 2-liter

Alfa Romeo glorieerde in de DTM met de 155 V6 Ti, kampioen in 1993. Toen de 156 in 1996 op de markt kwam, stond het DTM-kampioenschap, dat een ITC was geworden, op het punt te verdwijnen als gevolg van de stijgende kosten en de terugtrekking van fabrikanten. Desondanks zette de Italiaanse sedan het sportieve erfgoed van de Biscione voort in de 2-liter supertouringklasse. De 156 GTA won vier keer op rij het Italiaanse en Europese toerwagenkampioenschap met de Italiaanse coureurs Fabrizio Giovanardi en Gabriele Tarquini.

Aan het einde van de jaren 90, net toen de DTM uit zijn as herrees, dook het idee van een silhouetkampioenschap weer op. Het Spaanse bedrijf RPM werkte aan de oprichting van een kampioenschap geïnspireerd op stockcars, het Maxiturismo-kampioenschap. RPM gaf Coloni de opdracht om een chassis te ontwerpen voor alle auto's, waarop de teams de motor en carrosserie van hun keuze konden monteren.

Coloni, de voormalige F1-telg

Met de steun van Christian Peruzzi, directeur van Fiat, Alfa en Lancia in Duitsland, en met het groene licht van het Italiaanse hoofdkantoor, begon Coloni aan het ontwerp van een Alfa Romeo 156 voor Groep E, een waardige opvolger van de 164 Procar.

Laten we eens kijken naar de geschiedenis van Scuderia Coloni, een team dat in 1982 werd opgericht door Enzo Coloni. Na het winnen van het Italiaanse F3-kampioenschap begon deze andere Enzo in 1987 aan het F1-avontuur, maar door een gebrek aan middelen bleef het team achteraan de grid staan... als het al lukte om zich te kwalificeren! Tot 1991 probeerde Scuderia Coloni zich 82 keer te kwalificeren, maar nam slechts deel aan 14 Grands Prix. In die tijd had de F1 door de inflatie van het aantal teams (20 teams en 41 inschrijvingen in 1990!) pre-kwalificatieheats geïntroduceerd. Na zijn mislukking in de Formule 1 probeerde Coloni het in lagere categorieën, zoals Formule 3000, Formule 3 en GP2, met redelijk bevredigende resultaten.

Wat een gezicht! En wat een geluid!

In dezelfde geest als de Alfa Romeo 164 Procar maakt de 156 Coloni S1 gebruik van het koetswerk van de stadsberline, maar met extra brede rails, koolstofvezel panelen en slechts twee deuren. Het uiterlijk is spectaculair, de 155 DTM waardig. Als je de achterkant verwijdert, die omhoog komt zoals bij de 164 Procar, zie je de motor centraal achterin: een 3,0-liter Alfa Romeo V6 van 380 pk, gekoppeld aan een sequentiële zesversnellingsbak van Hewland. De ophanging bestond uit boven elkaar geplaatste draagarmen en Eibach schokdempers voor en achter. De wielen waren 18-inch OZ Racing velgen met Brembo carbon-keramische schijfremmen. De bestuurder zat in het midden, net als bij een eenzitter.

In de kwalificatieconfiguratie kon het vermogen oplopen tot 500 pk bij 10.000 tpm, wat een absoluut fantastisch geluid garandeerde. Met een gewicht van slechts 900 kilo waren de prestaties verbluffend, met een acceleratie van 0 naar 100 in minder dan 3 seconden en een topsnelheid van meer dan 320 km/u.

Geen follow-up, nogmaals

Maar er was een probleem: de prijs. Een auto kostte in die tijd het equivalent van 300.000 Amerikaanse dollar, de infrastructuur van het circuit niet meegerekend. De 156 Coloni S1 moest teams en fabrikanten overtuigen om deel te nemen aan het Maxiturismo-kampioenschap, maar niemand meldde zich omdat de spin-offs en de zichtbaarheid van dit format, gericht op Spanje, verre van gegarandeerd waren. Jammer, want duels met de Mégane Trophy, in silhouetklasse, zouden een ware traktatie zijn geweest! De 156 Coloni heeft sindsdien deelgenomen aan een aantal circuitdagen, maar heeft geen noemenswaardige competitiecarrière gehad.