Abarth in technische impasse over terugkeer naar benzinemotoren: "Clubleden zijn niet blij".

Terwijl Fiat net met veel tamtam de nieuwe Fiat 500 hybride, geproduceerd in Turijn, heeft gelanceerd, ligt een andere vraag op ieders lippen: wat komt er van de nieuwe Fiat 500 hybride terecht? Abarth ? Het merk met de schorpioen, ooit een symbool van toegankelijke sportiviteit en een loyale gemeenschap, heeft de afgelopen twee jaar een ongekende crisis doorgemaakt. En de laatste verklaringen van de Europese baas, Gaetano Thorel, suggereren een onverwachte wending: een mogelijke terugkeer naar verbrandingsmotoren. Een scenario dat tot voor kort ondenkbaar was, zo vastberaden was Stellantis om de elektrische 100 % op te leggen.

Een elektriciteitsstrategie die tegen de realiteit ingaat

Het is geen primeur: Abarths overgang naar een elektrische 100 % actieradius is een commerciële mislukking. We hebben dit gedocumenteerd vanaf juli dan in Oktober 2025 De verkoop is ingestort. Waar het merk in 2024 naar verwachting nog bijna 10.000 auto's zou verkopen, heeft het in 2025 moeite om de grens van 2.000 stuks te doorbreken. In Europa werden tussen januari en juni slechts 1.030 Abarths geregistreerd, tegenover 4.867 een jaar eerder. Een daling van bijna 80 %.

En deze daling heeft geen enkele markt gespaard: Frankrijk, Italië, het Verenigd Koninkrijk, Spanje en zelfs Japan zien de volumes allemaal kelderen. De situatie wordt nog verergerd door het feit dat de laatste thermische Abarths (595 en 695) in augustus 2024 uit de catalogus werden gehaald. Sindsdien vertrouwt het merk alleen nog op de Abarth 500e en 600e, waarvan de hoge prijzen - € 36.900 voor de 500e en € 44.900 voor de 600e - de meeste potentiële kopers afschrikken.

Onrust bij liefhebbers: "We kunnen onze handen niet meer in de motor steken".

Dit is waarschijnlijk de meest opvallende bekentenis van Gaetano Thorel aan de Britse media Autocar. Volgens hem identificeren Abarth-klanten zich niet met de huidige elektrische modellen. Niet omdat ze fundamenteel oninteressant zijn, maar omdat ze niet meer bieden wat al decennialang de essentie van het merk is: de mogelijkheid om te modificeren, optimaliseren en sleutelen.

"Abarth-klanten willen een verbrandingsmotor, niet alleen voor het vermogen, maar ook omdat ze de auto kopen en hem dan zelf aanpassen," geeft hij toe. "Met elektrische auto's kunnen we dat niet. Ze kunnen niet met hun handen in de motor of met de brandstof spelen. Het is een beperking en de Abarth clubs zijn er niet blij mee."

Op weg naar een Abarth 500 hybride... of een technisch doodlopende weg?

De lancering van de nieuwe Fiat 500 hybride is een game-changer. Hij is gebaseerd op een aangepaste versie van het 500e-platform en wordt aangedreven door een kleine 1.0 benzinemotor met natuurlijke aanzuiging van 65 pk. Niet genoeg om het publiek enthousiast te maken natuurlijk, maar genoeg om een Abarth sportwagen met verbrandingsmotor weer tot leven te wekken... in theorie.

En dat is waar de opmerkingen van Gaetano Thorel bijzonder onthullend worden. Ja, het platform kan meer vermogen aan. Maar nee, de huidige 1.0 motor zal nooit het explosieve karakter kunnen leveren dat fans verwachten. Hij is te zwak, te lineair en te bescheiden. Er zijn ook serieuze technische beperkingen: het platform van de 500e is ontworpen voor een compacte elektromotor, waardoor er weinig ruimte is voor een grotere verbrandingsmotor of een motor die een groter koelsysteem nodig heeft. De technische vergelijking is dus verre van eenvoudig. Maar ondanks deze obstakels verzekert de Abarth-baas ons dat "we het proberen".

Een terugkeer naar benzine... of een wanhopige poging om het merk te redden?

Deze opening is de eerste officiële breuk met het 100 % elektrische dogma dat sinds 2024 is opgelegd. Het laat zien dat Stellantis heeft begrepen dat de huidige strategie recht tegen de muur leidt. Zelfs de 600e, die gebouwd is op een gemeenschappelijke basis met de Alfa Romeo Junior Veloce, de Lancia Ypsilon HF en de Opel Mokka GSE, slaagt er niet in te verleiden. De vraag is dus niet alleen van technische, maar ook van strategische aard: is het nog de moeite waard om te investeren in een nieuwe Abarth met verbrandingsmotor, gezien de huidige anekdotische volumes? Kan Abarth opnieuw worden geïntegreerd in de Fiat-communicatie in Europa, net als in Latijns-Amerika, waar het nog overeind blijft? Of wordt het merk gewoon opgeofferd in een toekomstige rationalisatie van Stellantis?

De aankondiging is geen garantie voor de terugkeer van de brullende schorpioen. Maar het bevestigt wel dat Abarth eindelijk luistert naar wat haar klanten, clubs en liefhebbers zeggen. Het is nog geen opleving, maar het is misschien wel de eerste barst in een elektrische muur die onoverkomelijk leek.